بررسی تاثیر الگوی توانمندسازی خانواده محور بر شاخص های توانمندی بیماران مبتلا به پرفشاری خون

پرفشاری خون یکی از بیماری های شایع، مزمن و رو به افزایش در سراسر جهان است که مانند دیگر بیماری های مزمن سبب کاهش شاخص های توانمندی (تهدید درک شده، خودکارآمدی و عزت نفس) می گردد. از آنجایی که خانواده تاثیر انکار ناپذیری بر ارتقای شاخص های توانمندی دارد از این سو این مطالعه با هدف تعیین تاثیر الگوی توانمندسازی خانواده محور بر شاخص های توانمندی بیماران مبتلا به پرفشاری خون انجام گردید. مطالعه حاضر، مطالعه ای نیمه تجربی در سال 1392 بر روی 67 بیمار مبتلا به پر فشاری خون اولیه مراجعه کننده به مراکز بهداشتی –درمانی شهر قاین که بصورت تصادفی در دو گروه آزمون 32 نفره و گروه کنترل 35 نفره قرار گفتند، انجام شد. مداخله در گروه آزمون بر اساس الگوی توانمندسازی خانواده محور انجام شد. ابزار مطالعه شامل پرسش نامه های محقق ساخته و استاندارد، دموگرافیکی و شاخص های توانمندی (تهدید درک شده یا دانش، خودکارآمدی و عزت نفس) بود. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS 18 با آزمون های آماری توصیفی، آزمون تی مستقل، من ویتنی، کای دو، تی زوجی تجزیه و تحلیل شدند. بین دو گروه از نظر اطلاعات دموگرافیکی تفاوت معنی داری دیده نشد (05/0 > P). به ترتیب نمرات عزت نفس، دانش، خودکارآمدی بیماران در گروه آزمون در طی قبل از مداخله و پس از آن از (72/3 ± 50/27 به 16/4 ± 15/29) ، (54/12 ± 46/59 به 38/13 ± 80) ، (37/5±7/35 به 21/6±38/49) ارتقاء یافت (05/0 > P). ولی در نمرات موارد ذکر شده در گروه کنترل تفاوتی دیده نشد (05/0 < P). نتایج مطالعه حاضر نشان می دهد که با استفاده از آموزش بر اساس الگوی توانمندسازی خانوده محور نمرات دانش، عزت نفس و خودکارآمدی بیماران مبتلا به پرفشاری خون در گروه آزمون افزایش یافت این در حالی بود که برای بیماران در گروه کنترل این افزایش دیده نشد بنابراین با نتایج حاصله می توان گفت که الگوی توانمدسازی خانواده محور سبب افزایش شاخص های توانمندی می گردد لذا از این جهت پیشنهاد می گردد که پرستاران جهت آموزش به بیماران مبتلا به بیماری های مزمن نظیر پرفشاری خون به جای آموزش بیمار محور خانوده را درگیر کنند.