بررسی تاثیر شبکه های اجتماعی مجازی بر امنیت اجتماعی ج. ا.ایران با رویکرد سیاست گذاری

ظهور و ضریب نفوذ فناوری‎های نوین ارتباطی و از جمله شبکه های اجتمای مجازی در یک دهه اخیر افزایش چشمگیری داشته است به‎طوری‎که به متغیر مستقلی برای بیان برخی از تغییرات سیاسی و اجتماعی تبدیل شده است. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر شبکه های اجتماعی بر امنیت اجتماعی ج. ا. ایران با رویکرد سیاست گذاری انجام شده است. نوع پژوهش حاضر کیفی و با روش توصیفی- تحلیلی بوده و جامعه آماری آن را صاحب نظران و نخبگان حوزه امنیت و فضای مجازی تشکیل داده اند. در این پژوهش، از نمونه گیری هدفمند استفاده شد. حجم نمونه در گروه مذکور بر اساس اشباع مقوله ها و اطلاعات شناسایی شده 13 نفر بود. محقق برای جمع آوری اطلاعات، از مصاحبه استفاده نموده است. یافته های پژوهش نشان می دهد شبکه های اجتماعی مجازی ماهیت دو وجهی دارند. یعنی درعین‎حال که ابزاری موثر در جهت ایجاد همنوایی هویتی، تقویت هویت ملی، ترویج فرهنگ و ارزش های اسلامی- ایرانی، تقویت ساخت های قدرت جامعه نظیر حاکمیت و گروه های اجتماعی، تقویت مولفه‎های سرمایه اجتماعی، اقناع سازی و پذیرش باورها و ارزش ها، کمک به جامعه‎ پذیری و انتقال میراث فرهنگی و تقویت همبستگی اجتماعی هستند، به‎دلیل نبود زیرساخت های لازم سخت افزاری و نرم افزاری و فقدان سیاست گذاری منسجم و هدفمند، باعث به هم ریختن نظم هویتی، شکاف و جعل هویت (بحران هویت) ، تغییر نظام فکری و اندیشه ای کاربران، مشروعیت زدایی از اعتقادات و باورها، ر-واج الگوهای جدید و متعارض با ارزش ها و هنجارهای مسلط (تضعیف اعتقادات، ارزش ها و باورهای ملی) ، تغییر در پوشش مردم، تغییر در نوع و عادت غذایی، فرو پاشی روابط نهادینه اجتماعی (تغییر شیوه و سبک زندگی) ، تغییر زبان ملی و تضعیف انسجام و تجانس اجتماعی گردیده و هم‎اکنون به یکی از ابزار های مهم تهدید امنیت اجتماعی جمهوری اسلامی ایران تبدیل شده اند. ادامه این روند تغییر در بنیان های اساسی تولید و حفظ نظم و امنیت اجتماعی را نیز به دنبال دارد.