اثر محافظتی تمرین هوازی همراه با مصرف کنسانتره آب انار بر شاخص های آسیب قلب در زنان دیابتی نوع 2

شایع ترین و مهم ترین عارضه بالینی در بزرگسالان مبتلا به دیابت، بیماری قلبی عروقی می باشد. مطالعات نشان داده که تمرینات هوازی و انار باعث بهبود بیماری قلبی عروقی می شوند. هدف از این پژوهش بررسی اثر محافظتی تمرین هوازی همراه با مصرف کنسانتره آب انار بر شاخص های آسیب قلب در زنان دیابتی نوع 2 می باشد. تعداد 33 نفر زن مبتلا به دیابت نوع 2 از شهرستان بابل انتخاب و به طور تصادفی به چهار گروه (کنترل، کنسانتره انار، تمرین و تمرین+کنسانتره انار) تقسیم شدند. گروه های تمرین به مدت شش هفته، هر هفته سه جلسه (با شدت 60 تا 75 درصد ضربان قلب ذخیره و مدت 25 تا 45 دقیقه) در برنامه تمرینی هوازی فزاینده شرکت کردند. گروه های کنسانتره انار و تمرین+کنسانتره انار، 150 میلی لیتر کنسانتره آب انار را به مدت شش هفته (حدود ساعت 18 عصر) مصرف نمودند. دو روز قبل و بعد از اجرای پروتکل، در حالت ناشتا خون گیری انجام شد. نتایج نشان داد که میزان تروپونین T، کراتین کیناز MB و لاکتات دهیدروژناز در گروه های تجربی کاهش معنی داری داشت (به ترتیب 000/0p=، 014/0p= و 034/0p=) ، در حالی که کاهش ترپونین I و کراتین کیناز فقط در گروه تمرین+ کنسانتره معنی دار شد (به ترتیب 048/0p= و 041/0p=). در مجموع می توان گفت تمرین و کنسانتره آب انار و ترکیب این دو، باعث کاهش شاخص های آسیب قلبی در زنان مبتلا به دیابت نوع 2 می شود.