بررسی و اندازه گیری بی فنیل های پلی کلرینه در تخم مرغ با استفاده از روش GC-MS

آلاینده های آلی کلره، ترکیباتی پایدار در محیط زیست و خطرناک از نظر سلامتی موجودات زنده می باشند. از میان این ترکیبات، بی فنیل های پلی کلرینه می توانند برای انسان سرطان زا بوده و بر عملکرد فکری، سیستم عصبی، دستگاه تولید مثل و سیستم ایمنی بدن انسان تاثیر گذارند. یکی از راه های ورود این ترکیبات به بدن انسان از طریق تخم مرغ به دلیل تغذیه مرغ با غذاهای آلوده و یا از طریق آب و هوای آلوده می باشد. ابتدا نمونه برداری از 4 برند تخم مرغ و در 4 فصل در شهر تهران (سال 96) انجام گرفت. برای استخراج از مخلوط حلال هگزان: دی کلرومتان با نسبت یکسان و توسط روش التراسونیک استفاده شد. سپس با کمک اسید سولفوریک غلیظ دو فاز را از هم جدا نموده و به وسیله دستگاه روتاری با پمپ خلا و تحت بخار ملایم نیتروژن تغلیظ و با ستون سیلیکاژل یا فلورسیل پاکسازی انجام شد. در نهایت غلظت هرکدام از PCB ها با دستگاه GC-MS اندازه گیری شد. در تمامی نمونه ها میانگین میزان بی فنیل های پلی کلرینه (3/0±40/1 pgWHO-TEQ/gfat) پایین تر از محدوده استاندارد بوده است و بیش ترین غلظت نیز مربوط به PCB28 بود (با میانگین802/0 pgWHO-TEQ/gfat). برندB دارای بالاترین میانگین PCB ها و فصل زمستان دارای بالاترین میزان آلودگی تخم مرغ ها (822/1 pgWHO-TEQ/gfat) بوده است. استنتاج: به دلیل پایین تر بودن میانگین کل هرکدام از PCB ها نسبت به استاندارد در انواع مختلف تخم مرغ می توان بیان نمود که خطری از این مواد مصرف کننده ها را تهدید نمی کند.