تاثیر تغذیه با ناپلیوس آرتمیای استرس دیده و ریشه کاسنی (Cichorium intybus) بر شاخص های رشد و زیست سنجی گوپی (Poecilia reticulate)

ناپلیوس آرتمیا نه تنها یک غذای مفید باارزش غذایی بالا برای دوران لاروی اغلب آبزیان می باشد بلکه می تواند به عنوان حامل بسیاری از افزودنی ها نیز مطرح باشد. ایجاد استرس کنترل شده در ناپلیوس آرتمیا می تواند موجب تحریک و تولید پروتئین های شوک حرارتی (HSPs) شود که تغذیه با آن باعث رشد و بقاء بهتر موجود شود. در این تحقیق تاثیر تغذیهبا ناپلیوس آرتمیای بدون استرس و استرس دیده و ریشه کاسنی به عنوان یک ماده پری بیوتیک در کنار غذای کنسانتره (تیمار شاهد) درمجموع 7 تیمار،بر شاخص های رشد و شاخص های زیست سنجی بچه ماهی گوپی (Poecilia reticulate) بررسی شد. تعداد 51 ماهی در هر تیمار با اندازه تقریبا یکسان، به صورت کاملا تصادفی در ظروف 3 لیتری تیمار بندی و به مدت 35 روز در 3 وعده به میزان 9% وزن بدن غذادهی شدند. در ابتدا و انتهای دوره غذادهی ماهی ها زیست سنجی شدند و نتایج آن ها با یکدیگر مقایسه گردید. نتایج تمامی شاخص های مورد مطالعه هم چون افزایش وزن، افزایش طول، ضریب رشد ویژه، ضریب چاقی و درصد افزایش وزن نشان داد که تغذیه با ناپلیوس آرتمیای استرس دیده تاثیر بهتری در اعلب فاکتورها داشته است. شاخص های ذکر شده به جز ضریب چاقی در تیمار های تغذیه شده با ناپلی افزایش بیش تری داشتند (0/05>P). تیمارهای کاسنی و شاهد تغذیه شده با غذای کنسانتره نتوانستند رقابتی با دیگر تیمارهای تغذیه شده با غذای زنده داشته باشند (0/05<P).