شاخص های بهوشیاری زمینه ای بر مبنای ناگویی خلقی و ابعاد مثبت- منفی کمال گرایی در دانشجویان

بهوشیاری از مولفه های مهم سلامت روان شناختی است. با این حال نقش ناگویی خلقی و کمال گرایی مثبت-منفی در آن مشخص نیست. بنابراین، مطالعه حاضر با هدف بررسی نقش ناگویی خلقی و ابعاد کمال گرایی در بهوشیاری دانشجویان مقطع کارشناسی دانشگاه تبریز در سال تحصیلی 96-95 انجام شد. در یک تحقیق توصیفی-همبستگی، تعداد 150 نفر از دانشجویان دانشگاه تبریز به صورت در دسترس و داوطلبانه انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه پنج وجهی ذهن آگاهی، مقیاس کمال گرایی مثبت و منفی و مقیاس ناگویی خلقی جمع آوری شدند. اطلاعات به دست آمده با استفاده از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون خطی تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها نشان داد از بین مولفه های ناگویی خلقی، مولفه دشواری در تشخیص احساسات (24/0-β=و 029/0p=) قادر به پیش بینی بهوشیاری زمینه ای است. همچنین، ابعاد مثبت (27/0 β=و 000/0p=) و منفی (29/0- β=و 000/0p=) کمال گرایی قادر به پیش بینی واریانس بهوشیاری زمینه ای در دانشجویان است. بر اساس نتایج به دست آمده، می توان گفت که ناگویی خلقی (دشواری در تشخیص احساسات) و ابعاد مثبت و منفی کمال گرایی می توانند تعیین گرهای بهوشیاری زمینه ای دانشجویان باشد.