بررسی اثر عوامل مختلف شیمیایی بر قابلیت کندسوزی کاغذ و محصولات لیگنوسلولزی

کاغذ و محصولات کاغذی از پلیمرهای آلی طبیعی شامل: سلولز، همی سلولز و در مواردی لیگنین، همراه با مواد شیمیائی مختلف آلی و معدنی به عنوان مواد افزودنی تشکیل می شود. به همین دلیل، کاغذ و محصولات مختلف حاصل از آن به سادگی در مجاورت شعله و گاهی حتی بدون وجود شعله آتش می سوزند و تنها مواد معدنی آن به صورت خاکستر به جا می مانند. بنابراین ایجاد خاصیت مقاومت در برابر آتش یا به عبارت دیگر، کندسوزسازی آن در موارد وکاربردهای ویژه، بسیار ضرورت دارد. کار کندسوزکننده های آتش، ممانعت یا متوقف کردن فرآیند احتراق به صورت فیزیکی و شیمیایی است. کندسوزکننده های آتش چرخه احتراق را متوقف کرده و باعث خاموش کردن شعله و کاهش نرخ سوختن به روش های مختلف می شوند. از مواد شیمیایی مختلفی به عنوان مواد کندسوزکننده استفاده می شود که عمدتا شامل مواد شیمیایی معدنی می باشد. کندسوزکننده های اسیدی برای استفاده در محصولات لیگنوسلولزی بسیار متداول هستند. ترکیباتی مانند فسفات های معدنی، سیلیکات های مختلف معدنی، نمک های معدنی فاقد هالوژن ها و همچنین گازهای بی اثر به عنوان مهم ترین مواد کندسوزکننده متداول محصولات لیگنوسلولزی می باشند. نانو مواد نیز به عنوان کندسوزکننده های دوست دار محیط زیست به کار می روند. مقاله مروری حاضر، به بررسی نقش و چگونگی عملکرد مواد کندسوز کننده و نحوه عملکرد آن ها می پردازد.