بار اقتصادی اختلال طیف اوتیسم در شهر تهران

شیوع بیماری اوتیسم در حال افزایش است. این بیماری مزمن باعث مرگ زودرس بیماران نمی شود و درمان قطعی ندارد. بنابراین، هزینه های طول عمر آن بسیار زیاد است. هدف این پژوهش محاسبه بار اقتصادی اختلال طیف اوتیسم در شهر تهران در سال 1395 بود. این مطالعه توصیفی- تحلیلی به صورت مقطعی در شهر تهران در بازه زمانی اردیبهشت تا مهر 1396 با حمایت دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام شد. برای انجام این مطالعه از یک پرسشنامه ی با روایی و پایایی بالا برای محاسبه هزینه های مستقیم پزشکی، هزینه های مستقیم غیرپزشکی و هزینه های غیرمستقیم بیماری اوتیسم استفاده شد. میانگین هزینه کل هر بیمار اوتیسم برابر با 223،561،841 ریال بود که به ترتیب 32، 52 و 16% آن مربوط به هزینه های مستقیم پزشکی، هزینه های مستقیم غیرپزشکی و هزینه های غیرمستقیم بود. هزینه مستقیم بیماری اوتیسم حدود 187،272،186 ریال بود که 38% آن مربوط به هزینه های مستقیم پزشکی و 62% آن مربوط به هزینه های مستقیم غیرپزشکی بود. هزینه های توانبخشی، دارویی و ویزیت پزشک به ترتیب، 70، 16 و 7% کل هزینه های مستقیم پزشکی را تشکیل می داد. هزینه ی مهاجرت خانواده بیمار اوتیسم به تهران برای دریافت درمان حدود 35% هزینه های مستقیم غیرپزشکی بیماران را تشکیل می داد. حدود 70% هزینه های غیرمستقیم بیماری مربوط به هزینه تولید از دست رفته والدین بیمار به دلیل ترک شغل بود. بیماری مزمن اوتیسم هزینه زیادی را به خانوارها تحمیل می کند که قسمت عمده آن هزینه های مستقیم غیرپزشکی است که تحت پوشش بیمه سلامت نیست.