اثر محافظتی ویتامین C بر کم خونی همولیتیک ناشی از فنیل هیدرازین بر کیفیت اسپرم و تکامل آزمایشگاهی جنین در موش

فینیل هیدرازین باعث کم خونی می شود و نشان داده شده که دارای اثرات مضر بر روی سیستم تولیدمثل در مردان می باشد.

هدف از این مطالعه بررسی اثرات محافظتی ویتامین C بر کیفیت پارامترهای اسپرم، پتانسیل لقاح آزمایشگاهی و تکامل جنینی در موش های آنمی همولیتیک القا شده توسط فنیل هیدرازین می باشد.

در این مطالعه 32 موش نر بالغ به چهار گروه تقسیم شدند: گروه Ι (کنترل) که نرمال سالین را دریافت کردند، گروه II (گروه فنیل هیدرازین) که ابتدا بعنوان دوز اولیه 8 میلی گرم بر 100 گرم وزن بدن و سپس هر 48 ساعت یکبار دوز 6 میلی گرم بر 100 گرم وزن بدن را بصورت داخل صفاقی دریافت کردند، گروه III (گروه ویتامین C) که روزانه ویتامین C را بصورت داخل صفاقی با دوز 10 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن دریافت کردند، و گروه IV (گروه فنیل هیدرازین و ویتامین C). بعد از 35 روز کیفیت پارامترهای اسپرم، درصد اسپرم های با آسیب DNA و لقاح آزمایشگاهی تا مرحله تشکیل بلاستوسیست بررسی شد.

یک کاهش معنا دار) 0/001(p< در تمامی پارامترهای اسپرم (تعداد، تحرک، زنده مانی و مورفولوژی نرمال) در گروه فنیل هیدرازین نسبت به گروه کنترل مشاهده شد.این پارامترها و میزان آسیبDNA در گروهII (گروه فنیل هیدرازین و ویتامین C) بطور معنا دار) 0/001(p< در مقایسه با گروه فنیل هیدرازین بهبود یافته بود.علاوه بر این فنیل هیدرازین سبب کاهش معنا دار) 0/001(p< میزان لقاح آزمایشگاهی و کاهش تشکیل جنین های دو سلولی و بلاستوسیست در مقایسه با گروه کنترل شده بود و تجویز ویتامین C در گروه IV بطور معنا دار سبب بهبود درصد لقاح شده بود) 0/002(p= اما تاثیر معنا دار بر افزایش درصد تشکیل جنین های دو سلولی و بلاستوسیست نداشت.

داده های این مطالعه نشان داد که ویتامین C باعث کاهش اثرات مضر فنیل هیدرازین بر کیفیت پارامترهای اسپرم و میزان لقاح آزمایشگاهی می شود، اما تاثیر معنادار بر تکامل و رشد جنین آزمایشگاهی و پتانسیل باروری نداشت.