بررسی تغییرات هیستوپاتولوژیک ناشی از تجویز عصاره منتا اسپیکاتا در پانکراس رتهای دیابتی شده با آلوکسان

با توجه به گسترش روز افزون ابتلا به دیابت و وجود آثارجانبی نامطلوب در استفاده گسترده از داروهای سنتتیک، تحقیقات زیادی در جهت جایگزینی ترکیبات طبیعی با آثار بیولوژیک مشابه انجام می گیرد. هدف از این تحقیق مطالعه تغییرات هیستوپاتولوژیک در پانکراس رت های دیابتی شده با آلوکسان و مقایسه اثر عصاره آبی منتا اسپیکاتا و گلی بنکلامید بر این تغییرات در جزایر لانگرهانس در این حیوانات است. تعداد 24 قطعه رت نر نژاد ویستار در چهار گروه شامل گروه های سالم (کنترل منفی) ، دیابتی (کنترل مثبت) ، دیابتی تیمار شده با2mg/kg گلی بنکلامید (داروی استاندارد ضد دیابت) و دیابتی تیمار شده با 300mg/kg عصاره آبی برگ منتا اسپیکاتا توزیع شدند. القاء دیابت از طریق تزریق داخل صفاقی آلوکسان مونوهیدرات (150mg/kg) انجام گرفت. کلیه تیمارها روزانه و از طریق گاواژ به مدت 21 روز بر روی رت های دیابتی انجام شد. پس از دوره تیمار از بافت پانکراس همه رت ها مقاطع میکروسکوپی تهیه شده و رنگ آمیزی های هماتوکسیلین _ ائوزین و گوموری انجام گرفت. پس از بررسی های کیفی و ثبت تغییرات بوجود آمده در جزایر لانگرهانس، تراکم کل سلول ها و تراکم سلول های بتا در واحد سطح جزایر و نسبت مساحت جزایر به مساحت زمینه میکروسکوپی مورد بررسی قرار گرفت. داده ها با آزمون های آنالیز واریانس یک طرفه و تست تعقیبی توکی با نرم افزار آماری SPSS تحلیل شدند. یافته های آماری نشان دادند که عصاره آبی منتا اسپیکاتا در حیوانات دیابتی باعث کاهش گلوکز خون شده و از نظر ممانعت از تخریب سلول های بتا در جزایرلانگرهانس تفاوت معنی داری با گلی بنکلامید ندارد.
نتیجه گیری نهایی: عصاره آبی منتا اسپیکاتا به علت داشتن خواص آنتی اکسیدانی قوی می تواند مانع اثر تخریبی شدید رادیکال های آزاد بر روی سلول های بتا جزایر لانگرهانس شود. بر این اساس در صورت تایید در تحقیقات تکمیلی در مورد مصرف دراز مدت این عصاره، می توان از آن به عنوان جایگزینی برای داروهای شیمیایی استفاده کرد.