رابطه پرونده شخصیت و علوم پزشکی

اگر قضات از پیچیدگی بدن انسان مطلع بودند بطور قطع سرنوشت جرم مسیر دیگری را می پیمود. اختلال در عملکرد غدد و سیستم عصبی بر افراد مختلف تاثیر متفاوتی گذاشته و منجر به بروز واکنش های متفاوتی می شود که نمایانگر پیچیدگی و درهم تنیدگی شخصیت هر فرد است. پرونده شخصیت بدنبال کشف حقایق مستتر در این پیچیدگی ست. بدن انسان که محور این تاثیر و تاثر است توسط "سیستم عصبی و غدد" رگلاتوری (تنظیم گری) می شود. سیستم عصبی بر پایه تحریک و بازدارندگی کار می کند. پردازش اطلاعات تحت تاثیر شیمی بدن، عملکرد غدد درون ریز، ارث، میزان اطلاعات موجود در مغز (دانش فرد) و… منجر به اخذ تصمیم و کنش یا واکنش فرد می گردد. اگر اعمال مجرمانه از این منظر بررسی شود بطور قطع ارا قضات دگرگون گشته و به ثواب و منفعت عمومی نزدیک تر می شود. "پرونده شخصیت" تدبیری است که بر مبنای این نگرش وارد سیستم قضایی کشورها شد، ایران هم از این دستاورد بشری خود را بی نصیب نگذاشته و مدتی است که بطور جدی تر در دستور کار دادگاه ها قرار گرفته است. این مقاله با روش تحلیلی توصیفی به بررسی رابطه پرونده شخصیت و علوم پزشکی پرداخته و به این نتیجه رسیدیم که پرونده شخصیت اگر می خواهد به اهداف غایی خود که پیشگیری از بزه و درمان بزهکار است برسد باید با محوریت علوم پزشکی تشکیل شود تا سایر علوم.