دی. ان. ا واکسن ها و سیستم ایمنی

دی.ان.ا واکسن ها ممکن است از برخی واکسن های ویروسی زنده ایمن تر باشند. عمدتا پاسخ ایمنی به واکسن به طور مستقیم با سطح بیان آنتی ژن ارتباط دارد، که بر پایه ی تراریختی گذرای سلول ها در شرایط آزمایشگاهی، اندازه گیری می شود. تلقیح دی.ان.ا واکسن ها به درون ماهیچه یا پوست با یک سرنگ یا وسیله ای مثل تفنگ ژنی به جذب دی.ان.ا توسط سلول ها منجر می شود که به دنبال آن نسخه برداری و ترجمه ی ژن پاتوژن و یک پاسخ ایمنی متشکل از آنتی بادی ها (Ab)، سلول های T کمکی (Th) و لنفوسیت های T سیتوتوکسیک (CTL) را به دنبال دارد. بنابراین دی.ان.ا واکسن ها برای ایمن سازی در برابر انواع بیماری ها شامل بیماری های ویروسی، باکتریایی، انگلی، آلرژیک، خود ایمن و سرطا ن ها به کار می روند. در بعضی بررسی ها، دی.ان.ا واکسن، چندین آنتی ژن را بیان می کند. حتی باوجود این، سیستم ایمنی القاء می شود. واکسن های ترکیبی حفاظت بر علیه یک پاتوژن منفرد را افزایش می دهند، یا همزمان حفاظت در برابر یک دسته از عوامل عفونی را القا می کنند. هدف از دی.ان.ا واکسیناسیون پیشرفت و تکامل راهکارهای ایمنی موثر در برابر عوامل عفونی موثر و تومورهای ایجاد شده قبلی است.