پیش بینی میزان شدت بیماری قلبی عروقی بر اساس تاب آوری، سلامت معنوی و حمایت اجتماعی

عوامل زیستی و روانی در ابتلا به بیماری قلبی عروقی نقش دارند. پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش تاب آوری، سلامت معنوی و حمایت اجتماعی در پیش بینی شدت بیماری قلبی عروقی انجام شد. تعداد 327 بیمار مبتلا به تنگی عروق کرونر (138 زن، 189 مرد) در این پژوهش شرکت کردند. از مقیاس تاب-آوری کانر دیویدسون(CD- RISC) ، مقیاس بهزیستی معنوی (SWBS) و مقیاس چند بعدی حمایت اجتماعی ادراک شده (MSPSS) و نمره گنزینی به عنوان سنجش میزان شدت بیماری قلبی عروقی برای جمع آوری داده ها استفاده شد. جهت تحلیل داده ها از روش آماری همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که بین تاب آوری، سلامت معنوی و حمایت اجتماعی با شدت بیماری قلبی عروقی همبستگی منفی معنادار وجود دارد؛ بدین معنی که با افزایش تاب آوری، سلامت معنوی و حمایت اجتماعی شدت بیماری قلبی عروقی کاهش می یابد. در تحلیل رگرسیون پس از کنترل ریسک فاکتورها، از سه متغیر تحلیل شده، تاب آوری و سلامت معنوی توان پیش بینی شدت بیماری قلبی عروقی را داشتند و حمایت اجتماعی چنین توانی را نداشت؛ به طوری که تاب آوری 28% و تاب آوری به همراه سلامت معنوی 35% از واریانس شدت بیماری قلبی عروقی را تبیین کردند (01/0p <). بر اساس یافته های این پژوهش، می توان نتیجه گرفت که در کنار عوامل زیستی، توجه به نقش عوامل روانشناختی تاب آوری، سلامت معنوی و حمایت اجتماعی در مداخلات پیشگیرانه و درمانی مرتبط با بیماری های قلبی عروقی ضرورت خاص دارد.