تنوع ریختی گونه های لارو شورت ماهیان (Perciformes: Sillaginidae) براساس آنالیز ریخت سنجی هندسی در شمال خلیج فارس، محدوده استان بوشهر

این پژوهش با هدف ارزیابی کارآیی روش ریخت سنجی هندسی برای تعیین شکل لارو ماهی و شناسایی آنها در سطح گونه انجام شد. گونه های خانواده شورت ماهیان (Perciformes: Sillaginidae) به دلیل سخت بودن شناسایی مراحل لاروی به عنوان مدل انتخاب شدند. تعداد 47 عدد لارو ماهی از اردیبهشت 1392 تا فروردین 1393 از خورهای مرکزی استان بوشهر توسط تور بونگو جمع آوری شد. در ابتدا نمونه ها بر اساس مرحله رشد و نمو به سه گروه پیش خمیدگی، خمیدگی و پس خمیدگی تقسیم شده و سپس لاروهای مرحله خمیدگی و پس خمیدگی بر اساس تعداد میومر به سه دسته 34، احتمالا 34 و 38 میومری تفکیک شد. لاروهای دارای 34 میومر گونه sihama Sillago شناسایی شدند. پس از شمارش میومرها، از نیمرخ چپ ماهیان عکس برداری به‎عمل آمده و تعداد 8 لندمارک روی تصاویر دو بعدی انتخاب و رقومی سازی شد. صفات شمارشی و داده های شکلی حاصله، پس از آنالیز پروکراست (روی هم گذاری)، با استفاده از روش های آماری چند متغیره PCA و DFA مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. از نظر شکلی، بویژه بین گروه 34 میومری با دو گروه دیگر تفاوت معنی داری بین گروه ها مشاهده شد. در گروه 34 میومری فاصله نوک پوزه تا انتهای لوله گوارش کوتاه تر بود. گروه 38 میومری، ارتفاع بدن بیشتری نسبت به گروه احتمالا 34 میومری داشت. به طورکلی، روش ریخت سنجی هندسی می تواند به طور موثری برای شناسایی لارو ماهی در سطح گونه استفاده شود.