تاثیر نوع تمرین بر بیان ژن گیرنده β3-ARs و A2ARs در بافت چربی قهوه ای رت های نر چاق

هدف از تحقیق حاضر، بررسی تاثیر یک دوره تمرین استقامتی و تمرین تناوبی با شدت بالا بر بیان ژن گیرنده های بتا آدرنرژیک 3 (β3-ARs) و A2A آدنوزین (A2ARs) در بافت چربی قهوه ای رت های نر چاق نژاد ویستار بود. در یک کارآزمایی تجربی، 15 سر رت نژاد ویستار به صورت تصادفی در سه گروه تمرین استقامتی (5=n)، گروه تمرین تناوبی با شدت بالا (5=n) و گروه کنترل (5=n) تقسیم شدند. پروتکل تمرینی شامل 5 جلسه تمرین در هفته به مدت 12هفته بود. بیان ژن β3-ARs و گیرنده A2A آدنوزین از روش qRT-PCR بررسی شدند. برای تحلیل داده ها از Kruskal-Wallis استفاده شد. سطح معنی داری کمتر از 05/0 در نظر گرفته شد. تفاوت معنی داری بین گروه ها در بیان ژن β3-ARs وجود نداشت (097/0=P)، اما تمرین استقامتی باعث افزایش معنی دار بیان ژن گیرنده A2A در مقایسه با گروه کنترل شد (030/0=P). وزن نیز تفاوت معنی داری در بین گروه ها نشان نداد (05/0<P). نتایج مطالعه ما نشان داد تمرین استقامتی موجب افزایش بیان A2ARs در بافت چربی قهوه ای می شود. این نتایج می تواند ناشی از شدت و مدت مناسب تمرین استقامتی بر A2ARs باشد. براساس نتایج این مطالعه نتیجه گیری می شود تمرین استقامتی از چاقی ناشی از رژیم غذایی پرچرب جلوگیری می کند.