بررسی رابطه بین سکوت سازمانی و کیفیت محیط زیست

بی شک مسئولیت و نقش مدیران را نمیتوان با مسئولیت و نقش یک شهروند مقایسه کرد. هدف از تحقیق بررسی رابطه نقش مدیران و کارکنان سازمانها در ایجاد سکوت سازمانی با تخریب محیط زیست است . داده ها با روش کتابخانه ای و بوسیله اینترنت و کتب و دیتابیس های موجود در اینترنت جمع آوری شده است. داده ها بوسیله نرم افزار19 SPSS آنالیز شده است . تست نرمالیته One-Sample Kolmogorov-Smirnov برای آنالیز نرمال بودن داده ها انجام شده است . توزیع داده ها نرمال بوده است . تست پایایی داده ها نشان می دهد Cronbach's Alpha داده ها 0.596 بوده است . تست Correlations و Crosstabulation برای بررسی رابطه عامل ایجاد کننده سکوت سازمانی و نوع اثر حاصل از آن بر محیط زیست انجام شده است .نتایج نشان می دهد از کل درصد کارمندان 29.4 % و مدیران 70.6 % عامل ایجاد کننده سکوت سازمانی بوده اند . از کل درصد اثرات وارد شده بر محیط زیست 47.1 % صدمه بر نحوه برخورد سازمان با مشکلات بوده و 52.9 % عدم تعهد به محیط زیست بوده است . آنالیز اولیه نشان داد تناقضی در فرضایت اولیه وجود ندارد . رابطه مثبت و خوبی بین دو متغیر وجود دارد 0.426 =r ، 17 = n ، 0.0005>p و سطح اشتراک واریانس دو متغیر 18.14 % است . از کل عوامل ایجاد کننده سکوت سازمانی کارمندان 23.5 % باعث صدمه بر نحوه بر خورد سازمان با مشکلات و 5.9 % باعث حس عدم تعهد نسبت به حفاظت از محیط زیست شده اند. از کل عوامل ایجاد کننده سکوت سازمانی مدیران 23.5 % باعث صدمه بر نحوه بر خورد سازمان با مشکلات و 47.1 % باعث ایجاد حس عدم تعهد نسبت به حفاظت از محیط زیست شده اند. مدیران و کارمندان عوامل ایجاد کننده سکوت سازمانی و تخریب محیط زیست در سالهای گذشته شده اند . مدیران بیشترین عامل ایجاد سکوت سازمانی بوده اند. این امر باعث عدم تعهد کارکنان نسبت به محیط زیست و صدمه بر نحوه برخورد کارکنان در برخورد سازمان با مشکلات شده که منجر به تخریب محیط زیست شده است . بیشترین تاثیر ایجاد سکوت سازمانی در ایجاد حس عدم تعهد کارکنان نسبت به محیط زیست بوده است .