برنامه ریزی راهبردی توسعه گردشگری (مطالعه موردی: شهر رینه لاریجان)

گردشگری یکی از منابع اصلی درآمد ملی کشورهای توسعه یافته و برخی از کشورهای در حال توسعه می باشد. با بهره گیری از تکنیک ها و مدل های مختلف می توان پتانسیل ها و محدودیت های توسعه گردشگری را شناسایی و با ارائه راهبردها و راهکارها رسیدن به این مهم را تسهیل و سرعت بخشید. در تحقیق حاضر، ابتدا عوامل داخلی و خارجی موثر در توسعه گردشگری شناسایی شدند. همچنین نظرات50 نفر از مسئولان و کارشناسان شهر رینه، درخصوص اهمیت هر یک از عوامل در زمینه توسعه گردشگری ارزیابی شد. سپس با استفاده از مدل SWOT به تجزیه و تحلیل نقاط قوت، ضعف، فرصت، تهدید و وزن دهی این عوامل جهت تعیین راهبردهای مناسب در زمینه گردشگری پرداخته شد. در نتیجه با بهرگیری از ماتریس QSPM راهبرد بسترسازی برای سرمایه گذاری های دولتی و خصوصی جهت انجام پروژهای گردشگری و فراغتی در منطقه با امتیاز 8.2 به عنوان موثرترین راهبرد در توسعه گردشگری شهر رینه لاریجان انتخاب شد. نتایج نشان می دهد که تنها با تکیه بر جاذبه های گردشگری موجود نمی توان جذب گردشگر و توسعه گردشگری را در این منطقه انتظار داشت، بلکه باید به عواملی همچون برنامه ریزی مناسب، بهبود زیرساخت ها، فراهم آوردن تسهیلات اقامتی- رفاهی و معرفی منطقه با استفاده از رسانه های جمعی در کنار جاذبه های موجود توجه کرد.