بررسی اصل استقلال در قراردادهای تجاری- بانکی

در حقوق ایران مفهوم قراردادهای تجاری مفهومی است که کمابیش در ادبیات روزمره حقوقی متداول است و حداقل در علم اصطلاحات حقوقی قلمروسرزمینی این واژه از قراردادهای مدنی مبین ومشخص می باشد ولی مرز میان قراردادهای تجاری و مدنی چندان دقیق نیست که بتوان آن را در اساس تدوین نمود. قانون تجارت ایران نیز با پیروی از قانون فرانسه، قراردادهای تجاری را از قراردادهای مدنی متمایز نموده ولی به بیان ویژگی های آن نپرداخته است و مرز قابل تفکیکی مثل قراردادهای مدنی برای آن قائل نشده است این در حالی است که تاجر و معاملات تجاری را از حیث مصادیق آن تبیین نموده است. در این مقاله به بررسی هرچه دقیق تر و شفاف تر به"اصل استقلال در قراردادهای تجاری –بانکی"در بندها ی زیر اشاره شد: بند اول: تنزیل به عنوان یک عمل تجاری خاص، بند دوم: اصل استقلال قرارداد های قرض الحسنه بانکی، بند سوم: اصل استقلال در قرارداد مشارکت حقوقی از مشارکت مدنی، بند چهارم: اصل استقلال قرارداد تجاری مضاربه از مضاربه مدنی، بند پنجم: اصل استقلال قرارداد تجاری خرید و فروش بانکی، بند ششم: نگرشی بر حق حبس در حقوق داخلی وکنوانسیون بیع بین المللی، بند هفتم: اصل استقلال قراردادهای تجاری در بیمه حمل و نقل