تطبیق لکه های پروتئینی در تصاویر الکتروفورز ژل دو بعدی بر پایه مدل های احتمالاتی

تطبیق لکه های پروتئینی در تصاویر الکتروفورز ژل دو بعدی (2DGE) یکی از فرآیندهای اصلی در تحلیل این تصاویر است. به دلیل چالش های موجود در تصاویر 2DGE همچون حضور نویز و آرتیفکت ، تطبیق لکه های پروتئینی تحت نظارت کاربران انجام می گیرد که این نظارت موجب ایجاد خطای انسانی می گردد. ازاین رو در این تحقیق، الگوریتمی جدید و خودکار برای تطبیق لکه های پروتئینی، مبتنی بر مدل های احتمالاتی ارایه شده است. به دلیل پیچیدگی مدل احتمالاتی پیشنهادی، برای حل روابط آن روش بیز وردشی بکارگرفته شده است. عملکرد الگوریتم پیشنهادی به کمک معیارهایی آماری بر روی مجموعه تصاویر واقعی و مصنوعی تهیه شده در این تحقیق مورد ارزیابی قرار گرفته است. براین اساس، لکه های پروتئینی توسط الگوریتم پیشنهادی در تصاویر واقعی با خطای زاویه ای 05/0 رادیان و خطای نقطه ی پایانی 46/1 پیکسل و در تصاویر مصنوعی با خطای زاویه ای 13/0 رادیان و خطای نقطه ی پایانی 90/0 پیکسل تطبیق داده شده اند. این نتایج نشان دهنده دقت و کارآیی بالاتر و خطای تطبیق پایین تر الگوریتم پیشنهادی در مقایسه با دیگر روش های مورد بررسی می باشند.