تدوین مدلی مناسب برای دانشکده کشاورزی کارآفرین در ایران

امروزه، توسعه کارآفرینی به منظور تربیت دانش آموختگانی که دارای ویژگی های کارآفرینانه باشند، یکی از کارکردهای نوین دانشکده های کشاورزی، قلمداد می شود. در این راستا، هدف پژوهش حاضر، طراحی مدل مناسب دانشکده کشاورزی کارآفرین در ایران بود. این پژوهش، از نوع تحقیقات توصیفی همبستگی بود که در آن برای جمع آوری داده ها از فن پیمایش بهره گرفته شد. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان (19973N1=) و اعضای هیات علمی (713N2=) دانشکده های کشاورزی دانشگاه های دولتی ایران بودند که از میان آنها، 403 نفر از دانشجویان و 344 نفر از اعضای هیات علمی با استفاده از جدول نمونه گیری کرجسی و مورگان و روش نمونه گیری چند مرحله ای (سه مرحله) انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری، پرسشنامه ای محقق ساخته بود که روایی ظاهری و محتوایی آن با استفاده از پانل متخصصان و روایی تشخیصی متغیرهای نهفته آن با بهره گیری از روش تعیین شاخص میانگین واریانس استخراج شده (87/0≥AVE≥76/0) مورد تایید قرار گرفت. همچنین، پایایی دسته گویه های آن با استفاده از آزمون کرونباخ آلفا (93/0≥α≥81/0) و پایایی ترکیبی (91/0≥Pc ≥80/0) تایید گردیدند. اطلاعات گردآوری شده، با استفاده از نرم افزارهای SPSS22 و LISREL9.1 مورد تحلیل و آزمون قرار گرفتند. نتایج نشان داد که بین عوامل ساختاری، محتوایی و زمینه ای با کارآفرین شدن دانشکده های کشاورزی ایران رابطه معنی داری وجود دارد. در این میان، عوامل محتوایی دارای بیشترین تاثیر (83/0= ضریب تاثیر) بر کارآفرینی دانشکده های کشاورزی بودند. در پایان، بر اساس یافته های پژوهش، مدل پیشنهادی نهایی با توجه به عوامل ذکر شده در سه محور آموزش، پژوهش و کارآفرینی برای ایجاد دانشکده کشاورزی کارآفرین در ایران ارائه گردیده است.