اثر تزریق انفیلتراسیون دگزامتازون، همراه با بلاک عصب آلوئولار تحتانی (لیدوکایین همراه با اپی نفرین 80000/1) بر میزان درد بعد از کار، در دندان های خلفی با پالپیت غیرقابل برگشت

کنترل درد در دندان پزشکی به خصوص در هنگام انجام درمان ریشه، اهمیت بسزایی دارد. هدف از این مطالعه، بررسی اثر تزریق انفیلتراسیون دگزامتازون، همراه با بلاک عصب آلوئولار تحتانی (لیدوکایین با اپی نفرین 80000/1) بر میزان درد بعد از کار، در دندان های خلفی با پالپیت غیرقابل برگشت می باشد. در این مطالعه ی کارآزمایی بالینی، 60 بیمار با پالپیت غیر قابل برگشت و درد حاد در دندان های مولر فک پایین، به دو گروه تقسیم شدند. پس از تزریق بلاک، برای هر بیمار، تزریق انفیلتراسیون باکالی دگزامتازون یا نرمال سالین انجام شد. قبل از شروع درمان و در فواصل زمانی 4، 6، 12 و 24 ساعت پس از درمان، شدت درد هر بیمار توسط Visual analogue scale ثبت گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با آزمون های آماری تی مستقل، کای اسکوئر، من ویتنی و فریدمن انجام شد (α = 0/05). بین دو گروه از نظر سن، جنس و درد قبل از درمان، تفاوت معنی داری وجود نداشت. در گروه شاهد، درد 12 و 24 ساعت پس از درمان به طور معنی داری کمتر از درد 4 ساعت پس از درمان بود، اما در گروه دگزامتازون، این تفاوت معنی دار نبود. با کنترل اثر فاکتورهای مداخله گر، درد قبل از درمان به طور معنی داری بر درد پس از درمان (در 4 و 6 ساعت) اثر داشت و جنسیت بر درد بعد از درمان در 12 ساعت موثر بود. تزریق موضعی دگزامتازون، بر درد 4 و 6 ساعت بعد از درمان اثر قابل توجهی داشت. درد قبل از درمان بر درد پس از درمان ریشه ی دندان های مولر مندیبل با پالپیت برگشت ناپذیر در 4 و 6 ساعت اثر معنی داری داشت.