تدوین الگوی آموزش تاب آوری ویژه کودکان مبتلا به درد شکمی عملکردی: رویکردی کیفی

تاب آوری به عنوان سازه ای مثبت و تاثیرگذار بر کنش و واکنش های انسان، نقشی سازنده و ارزشمند برای سازگاری و مقابله با شرایط مختلف برای انسان در تمام سنین فراهم می سازد. هدف این پژوهش تدوین الگوی آموزش تاب آوری ویژه کودکان مبتلا به دردهای شکمی عملکردی با استفاده از تحلیل محتوای کیفی رویکرد قیاسی بود. روش این پژوهش، تحلیل محتوای قیاسی بود. نمونه گیری به صورت هدفمند آغاز شد. از این رو از 30 منبع نوشتاری با موضوع تاب آوری استفاده گردید. سپس محتوای کتاب ها و مقاله ها از نظر اجزاء و مولفه های تاب آوری مورد تحلیل قرار گرفت. در این بررسی ابتدا مولفه های تاب آوری استخراج شد، سپس در قالب مضمون اصلی، مولفه اصلی و مولفه فرعی طبقه بندی شد. سپس در مرحله آخر نیز اعتبار و پایایی الگوی مذکور بررسی گردید. در کل شش مضمون اصلی و هفده مولفه اصلی به دست آمد. مضمون های اصلی شامل: شایستگی و مهارت های فردی، شایستگی هیجانی، شایستگی ادراکی رفتاری، شایستگی و حمایت خانوادگی، توانایی جلب حمایت اجتماعی مدرسه ای و شایستگی اجتماعی و مولفه های اصلی عبارتند از: مهارت های فردی/ شایستگی های روان شناختی، خودارزیابی محوری مثبت، سرمایه روان شناختی، مقابله با استرس، تنظیم هیجان/کنترل هیجان، تنظیم عواطف/کنترل عواطف، کنترل ادراکی/کنترل رفتاری، مقابله ادراکی/مقابله رفتاری، شایستگی والدینی، دلبستگی و تعلق ایمن، انسجام و پیوستگی، مشارکت، جلب حمایت، تعلق، ارتباط با همسالان، شایستگی مبتنی بر مهارت های اجتماعی و مهارت های ارتباطی. مدل تاب آوری ویژه کودکان مبتلا به دردهای شکمی عملکردی که در این پژوهش به دست آمد و تدوین گردید، در صورت بندی آموزش تاب آوری به کودکان مبتلا به شکم درد واکنشی قابل استفاده است.