بررسی کیفیت آموزش بالینی از دیدگاه دانشجویان اتاق عمل مقطع کارشناسی دانشگاه علوم پزشکی فسا،1395

آموزش بالینی، فعالیت های حمایت کننده یادگیری در محیط های بالینی است که هدف آن نائل شدن دانشجو به اهداف آموزشی جهت انجام مراقبت های بالینی و بسترسازی مناسب جهت همسوسازی دانش نظری به مهارت های عملی است، به گونه ای که شناخت وضعیت فعلی می تواند بستری جهت ارتقا کیفیت عملکرد دانشجویان اتاق عمل در آینده را فراهم سازد. ازاین رو پژوهش حاضر باهدف ارزیابی کیفیت آموزش بالینی از دیدگاه دانشجویان اتاق عمل انجام شد. این مطالعه توصیفی- تحلیلی در نیمسال دوم 1396 – 1395 به صورت سرشماری بر روی 81 نفر از دانشجویان اتاق عمل در دانشگاه علوم پزشکی فسا انجام گرفت. اطلاعات توسط پرسشنامه معتبر شامل متغیرهای دموگرافیک و دیدگاه دانشجویان درباره آموزش بالینی جمع آوری گردید. داده ها توسط نرم افزار SPSS نسخه 22 و با استفاده از روش های آماری توصیفی تجزیه وتحلیل شد. در این مطالعه 22 نفر (2/27 درصد) مرد و 59 نفر (8/72 درصد) زن بودند. 37% دانشجویان، اعتماد مربیان بالینی به کارآموزان، 6/55% آماده سازی دانشجویان قبل از ورود به محیط بالینی، 1/48% اعتماد اساتید به دانشجویان و علاقه و رغبت به یادگیری، 6/50% اعتمادبه نفس و نگرش مثبت به رشته تحصیلی، 6/44% آشنایی کارکنان بااخلاق حرفه ای و 42% امکانات محیطی را نامطلوب گزارش نمودند. بر اساس نتایج مطالعه حاضر، آموزش بالینی در رشته اتاق عمل دارای مشکلات و کمبودهایی است که برطرف کردن مشکلات و ضعف های موجود نیازمند همت عمومی از طرف مسئولان، اساتید و کارشناسان آموزش بالینی است.