نقش یادگیری در ارزیابی عملکرد بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی شاهرود با به کارگیری معیارهای EFQM در تنظیم شاخص های BSC

BSC از بهترین و پرکاربردترین الگوها درارزیابی عملکرد بیمارستان هاست که از 4 منظر به ارزیابی می پردازد و منظر یادگیری یکی از آن هاست. برای استفاده از این مدل باید یک الگوی مفهومی جهت تدوین مجموعه ای از شاخص های عملکرد در راستای اهداف راهبرد بیمارستان فراهم گردد. با توجه به استفاده از مدل EFQM در ارزیابی عملکرد بیمارستان ها، این پژوهش با هدف بررسی نقش یادگیری در ارزیابی عملکرد بیمارستان های شاهرود با به کارگیری معیارهای EFQM درتنظیم شاخص های BSC انجام شد. این پژوهش از نوع تحقیقات پیمایشی است که در آن از شیوه نمونه گیری تصادفی ساده استفاده شد. جمعیت آماری این پژوهش شامل کلیه کارکنان شاغل و بیماران بستری در بیمارستان های امام حسین (ع) و بهار شاهرود در سال 97 می باشد.حجم نمونه در بیمارستان امام حسین (ع) 700 نفر و بیمارستان بهار 200 نفر می باشد. برای جمع آوری داده ها از طراحی 4 پرسشنامه مجزا مبتنی بر مناظر چهارگانه BSC بر اساس معیارهای EFQM و پرسشنامه استاندارد سروکوال استفاده شد. روایی محتوایی پرسشنامه ها نیز توسط 11 نفر از خبرگان گروه اعتباربخشی بیمارستان ها، اساتید دانشگاه وصاحب نظران مدیریت تایید شد. داده های جمع آوری شده به وسیله نرم افزارSPSS نسخه 24 و اکسل تحلیل گردید. با بازنگری در مناظر BSC و ارتباط بین اهداف آن ها، منظر مشتریان در بهترین سطح و به ترتیب مناظر فرایندها، مالی و رشد و یادگیری در پایین ترین سطح قرار گرفتند. "افزایش رضایت کارکنان" و "تشویق نوآوری" به عنوان زیربنایی ترین هدف و "رضایت بیماران از محیط فیزیکی" در بالاترین سطح نقشه راهبرد قرار گرفت. این روش علاوه بر اینکه جنبه ای جدید برای تعیین شا خص های BSC به وجود آورد، به طور دقیق مشخص ساخت که سرمایه گذاری در حوزه رشد و یادگیری، بسیار با اهمیت است زیرا در نهایت این کارکنان هستند که بر فرایندها و نتایج سازمان تاثیر گذاشته و باعث تحقق اهداف سایر مناظر و دستیابی به چشم انداز بیمارستان می شوند. همچنین پیشنهاد می گردد مدیران بیمارستان ها ازشاخص های مشترک بین BSC و EFQM جهت تسهیل پیاده سازی اعتباربخشی در بیمارستان ها استفاده نمایند.