تاثیر مهارکننده های سنتز لیگنین بر ماندگاری گل بریدنی ژربرا

مشکل عمده گل های شاخه بریدنی ژربرا، ماندگاری کوتاه پس از برداشت است که منجر به خم شدن سریع ساقه می شود. هدف اصلی از این مطالعه، بررسی اثر ترکیبات مهار کننده سنتز لیگنین به عنوان محلول نگه دارنده روی ماندگاری پس از برداشت گل ژربرا رقم دانمارکی بود. ساقه های برش یافته گل ژربرا با بازدارنده های شیمیایی شامل EDTA (5، 10 و 15 میلی مولار)، NaF (06/0، 08/0 و 1/0 میلی مولار) و NaN3(05/0، 1/0 و 2/0 میلی مولار) به مدت 20 ساعت و دمای 20 درجه سانتی گراد (تیمار کوتاه مدت) تیمار شدند. نتایج نشان داد که غلظت 2/0 میلی‎مولار سدیم آزید و غلظت 06/0 میلی‎مولار فلوئورید سدیم، بیشترین ماندگاری را نسبت به سایر تیمارها (14روز) داشتند. غلظت های بالاتر فلوئورید سدیم (1/0 میلی مولار) با سوختگی حاشیه گلبرگ ها همراه بود. همچنین تیمار 2/0 میلی‎مولار سدیم آزیداثرات مثبت و معنی داری روی میزان وزن تر نسبی (8/51 درصد)، جذب آب (81/49 درصد)، قطر نسبی گل (94/44 درصد) و میزان آنتوسیانین گلبرگ (8/61 درصد) نسبت به گل های شاهد داشت؛ بر خلاف آن، ماندگاری ژربرا به وسیله EDTA در هیچ کدام از غلظت های آن، افزایش پیدا نکرد. اطلاعات به دست آمده نشان داد که کاربرد غلظت های مختلف EDTA با ایجاد سمیت، باعث تسریع خمیدگی ساقه ژربرا شد. بنابراین مهارکننده های سنتز لیگنین مانند سدیم آزیدو فلوئورید سدیم، احتمالا ماندگاری گل را با کنترل ترمیم زخم و جلوگیری از انسداد در انتهای ساقه افزایش می دهند؛ به طوری که سبب تسهیل جذب محلول و کاهش میزان از دست دهی وزن تر نسبی در گل بریدنی ژربرا می شوند.