مقایسه کیفیت زندگی کاری و امید به زندگی با رضایتمندی شغلی در بین معلمان معلول جسمی حرکتی و عادی

هدف از پژوهش حاضر ، مقایسه کیفیت زندگی کاری و امید به زندگی با رضایتمندی شغلی در بین معلمان معلول جسمی حرکتی و عادی شهرستان نورآباد لرستان در سال تحصیلی 98-97 می باشد . در این پژوهش از روش علی مقایسه ای استفاده شد. روش شناسی: جامعه آماری در این تحقیق عبارت است از همه معلمان عادی و معلول جسمی حرکتی دوره ابتدایی شهرستان دلفان که بر اساس آمار رسمی اداره آموزش و پرورش، تعداد معلمان دوره ابتدایی 560 نفر است. نمونه پژوهشی متشکل از 50 نفر از معلمان معلول جسمی حرکتی و 50 نفر از معلمان عادی به عنوان نمونه آماری انتخاب شد. برای انتخاب آزمودنی های گروه معلمان معلول جسمی حرکتی از نوع نمونه در دسترس استفاده شد. برای انتخاب نمونه معلمان عادی از روش همتاسازی استفاده شد بدین صورت که نخست بعد از اجرای پرسشنامه در بین معلمان معلول جسمی حرکتی ، اطلاعات مربوط به جمعیت شناختی آن ها در معلمان عادی همتاسازی شد. ابزار گردآوری اطلاعات شامل:پرسشنامه امیدواریاین اشنایدر و همکاران (1991)،- پرسشنامه کیفیت زندگی کاری والتون (1989) و پرسشنامه رضایت شغلی مینه سوتا (MSQ) می باشد . برای تجزیه و تحلیل داده ها علاوه بر روش توصیفی از روش آزمون t گروه های مستقل (t-test) نیز استفاده شد. یافته های پژوهش نشان می دهد بین کیفیت زندگی کاری و امید به زندگی با رضایتمندی شغلی در بین معلمان معلول جسمی حرکتی و عادی شهرستان نورآباد لرستان در سال تحصیلی 98-97 رابطه مستقیم و معنی داری وجود دارد . تجارب این گروه از معلمان نشان می دهد که خود را متفاوت از دیگران می دانند و احساس حقارت و درماندگی، تنهایی و دلتنگی دارند