نقش تشخیصی قلدری و هوش اخلاقی در احتمال خودکشی دانش آموزان مقطع متوسطه دوم شهر سنندج در سال تحصیلی 97-1396: یک مطالعه توصیفی

  قلدری و هوش اخلاقی از عوامل مهم تاثیرگذار بر احتمال خودکشی دانش آموزان به شمار می روند. بنابراین، پژوهش حاضر با هدف تعیین نقش قلدری و هوش اخلاقی به عنوان پیش بین های احتمال خودکشی دانش آموزان انجام شد. روش پژوهش حاضر توصیفی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه دانش آموزان دختر و پسر مقطع متوسطه دوم شهر سنندج در سال تحصیلی 97-1396 بود که 641 نفر از آن ها با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ایانتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسش نامه های احتمال خودکشیCull وGill (2002)، قلدری Illinois (2001) و هوش اخلاقی Lennick و Kiel(2011) استفاده گردید. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل تشخیصی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته های تحلیل تشخیصی، منجر به یک تابع تشخیص معنادار شد (05/0P<) که طبق این تابع مولفه درست کاری (835/0- r=) دارای بالاترین توان در تمایز دو گروه از دانش آموزان بود. مولفه های بعدی متمایزکننده گروه ها به ترتیب دلسوزی (674/0- r=)، بخشش (674/0- r=)، قربانی (274/0 r=)، زد و خورد (287/0 r=) و قلدری (224/0 r=) بودند. هم چنین، نتایج تحلیل تشخیصی نشان داد که همه دانش آموزان با احتمال خودکشی پایین با بالاترین درصد تشخیص (100 درصد) به درستی از سایر دانش آموزان مجزا شده اند. نتایج این پژوهش نشان دهنده اهمیت مولفه های قلدری و هوش اخلاقی در امکان تمایزگذاری بین دانش آموزان با احتمال خودکشی بالا و پایین بود. بنابراین، پیشنهاد می گردد در سیاست گذاری و برنامه ریزی برای کاهش احتمال خودکشی دانش آموزان، کاهش قلدری و ارتقاء هوش اخلاقی مورد توجه ویژه قرار گیرد.