اثر تمرینات هوازی و مقاومتی بر سطح سرمی استئوکلسین، مقاومت انسولینی و عملکرد سلول های بتای پانکراس در مردان دارای اضافه وزن: یک کارآزمایی بالینی

از آنجایی که استئوکلسین در تحریک ترشح انسولین از سلول های بتای پانکراس نقش اساسی دارد، بنابراین، پژوهش حاضر با هدف تعیین اثر تمرین هوازی و مقاومتی بر سطوح استئوکلسین، مقاومت انسولینی و عملکرد سلول های بتای مردان دارای اضافه وزن انجام شد. در این مطالعه کارآزمایی بالینی که تابستان 1397 در شهرستان اهر اجرا گردید،40 مرد دارای اضافه وزن انتخاب و به صورت تصادفی به سه گروه کنترل (14نفر) تمرین هوازی (13نفر) و تمرین مقاومتی (13نفر) تقسیم شدند. تمرین هوازی 8 هفته (3جلسه در هفته) با شدت60 تا 85 درصد حداکثر ضربان قلب و تمرین مقاومتی 8 هفته (3جلسه در هفته) با 55 تا 75 درصد یک تکرار بیشینه انجام شد. نمونه خونی آزمودنی ها قبل و بعد از 8 هفته تمرین جهت ارزیابی استئوکلسین، انسولین و گلوکز خون به صورت ناشتا اخذ گردید. داده ها به وسیله آزمون t زوجی و ANOVA یک طرفه آنالیز شدند. نتایج نشان داد که سطح استئوکلسین پس از 8 هفته تمرین هوازی (001/0=P) و مقاومتی (001/0>P) افزایش معنی داری دارد. مقاومت انسولینی درگروه تمرین هوازی (001/0>P) و مقاومتی (004/0=P)، انسولین در تمرین هوازی (001/0>P) و مقاومتی (001/0=P) نسبت به مقادیر پایه کاهش معنی داری داشت. در حالی که سطوح استئوکلسین، انسولین، مقاومت انسولینی درگروه هوازی نسبت به گروه مقاومتی تفاوت معنی داری نداشت (05/0<P). با توجه به نتایج پژوهش حاضر، به نظر می رسد که هر دو تمرین هوازی و مقاومتی روش مطلوبی برای کاهش وزن و مقاومت انسولینی می باشند که می توانند از بروز چاقی و عوارض آن پیش گیری نمایند. واژه های کلیدی: استئوکلسین، مقاومت انسولینی، تمرین هوازی و مقاومتی، مردان جوان، اضافه وزن