ارزیابی کارایی تکنیکی بیمارستان های نظامی با روش تحلیل پوششی داده ها

در دهه های گذشته هزینه های بهداشت و درمان در اقتصاد ما به طور چشم گیری در حال افزایش بوده است و یکی از عوامل دخیل در سیر صعودی هزینه ها، ناکارایی بیمارستان هاست. هدف این پژوهش ارزیابی کارایی تکنیکی بیمارستان های ارتش در ایران با استفاده از یک روش ناپارامتری به نام تحلیل پوششی داده ها بود. روش مورد استفاده در این پژوهش تحلیل پوششی داده هاست، که با انعطاف پذیری و انطباق پذیری در ارزیابی عملکرد، توان ارزیابی عملکرد بیمارستان ها را به عنوان سازمان هایی با چندین متغیر ورودی و چندین متغیر خروجی را فراهم می کند. داده های مورد نیاز این پژوهش از اسناد و مدارک موجود در هر یک از بیمارستان ها و دانشگاه علوم پزشکی ارتش در سال 1396 به دست آمده است. در این پژوهش از 4 متغیر خروجی و 6 متغیر ورودی استفاده شده است. در این پژوهش میزان کارایی و ناکارایی تکنیکی بیمارستان های ارتش مشخص گردید، برای بیمارستان های که ناکارایی تکنیکی داشتند، بیمارستان های مرجع به عنوان الگویی که بتوانند به آنها مراجعه کنند مشخص گردید، برای واحدهای ناکارا، میزان مورد نیاز برای کاهش داده ها و افزایش ستاده ها در هر بیمارستان تعیین شد، تا راهنمایی منصفانه جهت افزایش کارایی تکنیکی آنها باشد. نتیجه این پژوهش نقشه راهی برای هم سیاست گذاران ارتش و هم مدیران تصمیم گیرنده فراهم آورده، تا بتوانند در شرایط کمبود منابع با اتکا به دانش و بهره گیری از آخرین تکنیک های علمی از منابع موجود به طور بهینه استفاده کرده و عملکرد بیمارستان ها را بهبود بخشیده و به مرز کارایی برسانند.