تاثیر هشت هفته تمرین عضلات تنفسی با دو پروتکل متفاوت بر فاکتورهای عملکردی و ریوی بازیکنان فوتبال

تحقیق حاضر بررسی تاثیر هشت هفته تمرین عضلات تنفسی با دو پروتکل متفاوت بر فاکتورهای ریوی و عملکردی بازیکنان فوتبال بود. روش شناسی: 30 فوتبالیست آماده و جوان (19-16 ساله) به 3 گروه تجربی A، تجربی B و کنترل تقسیم شدند. هر 3 گروه تمرین عادی فوتبال 5 روز در هفته خود را داشتند. همه ی گروه ها 5 بار در هفته و 2 بار در روز به تمرین عضلات تنفسی پرداختند. در هر جلسه تمرین عضلات تنفسی گروه تجربی A تعداد 30 نفس را در 55 درصد حداکثر دم بیشینه (MIP)، تجربی B تعداد 50 نفس را در 40 درصد MIP و گروه کنترل تعداد 30 نفس را در 15 درصد MIP انجام دادند. آزمون های MIP، اسپیرومتری، یویو سطح یک، آزمون وامانده ساز تناوبی استقامتی (RHIET) و آزمون رست قبل و بعد از هشت هفته تمرین عضلات تنفسی به انجام رسید. برای تحلیل داده ها از آنوای یکراهه استفاده شد. در پژوهش حاضر نشان داده شد که هشت هفته تمرین عضلات تنفسی MIP و مسافت دویدن را افزایش و سطح لاکتات خون، میزان درک فشار، درک تنگی نفس و شاخص خستگی دوی سرعت مکرر را در گروه های تجربی A و B در مقایسه با گروه کنترل کاهش داد (05/0P<) اما تاثیری روی VC، FVC، FEV1، PEF، MVV، میانگین توان و اوج توان نداشت (05/0P>). نتایج این تحقیق نشان داد تمرین عضلات تنفسی مکملی مناسب برای افزایش عملکرد بدنی بازیکنان فوتبال است و بایستی شامل در برنامه ی بدنسازی آنها گردد.