تاثیر هشت هفته برنامه تمرینی اتاگو و تای چی بر خطر افتادن و تعادل سالمندان مرد

مقدمه و اهداف طراحی برنامه های تمرینی و اثربخشی آن در جهت کاهش میزان خطر سقوط و بهبود تعادل سالمندان مورد توجه بسیاری از محققان می باشد. هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر هشت هفته برنامه تمرینی اتاگو و تای چی بر خطر سقوط و تعادل سالمندان مرد بود. مواد و روش ها تعداد 36 مرد سالمند بر اساس معیارهای ورود و خروج انتخاب و به صورت تصادفی در سه گروه (تمرین اتاگو، تای چی و کنترل) قرار گرفتند. میزان خطر سقوط با استفاده از پرسش نامه مقیاس کارآمدی سقوط و تعادل با استفاده از جابه جایی مرکز جرم قبل و بعد از برنامه تمرینی اندازه گیری شد. سپس آزمودنی های گروه تمرین تای چی و اتاگو به مدت هشت هفته به برنامه های تمرین مورد نظر پرداختند. محاسبه جابه جایی مرکز جرم با استفاده از داده های کینماتیکی و با دوربین در وضعیت ایستادن ثبت شد. یافته ها نتایج آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر نشان داد که شاخص خطر سقوط و همچنین شاخص تعادل قبل و بعد از برنامه تمرینی در دو گروه تفاورت معنادار دارد. همچین نتایج تحلیل بین گروهی نشان داد که تمرینات اتاگو در مقایسه با تمرینات تای چی اثرگذاری بیشتری بر شاخص خطر سقوط و شاخص تعادل دارد. نتیجه گیری به نظر می رسد تمرینات اتاگو اثرگذاری بیشتری نسبت به تمرینات تای چی در فاکتور تعادل و به ویژه در فاکتور خطر سقوط داشته است. با توجه به جزئیات برنامه تمرینی اتاگو پیشنهاد می شود برنامه های تمرینی که علاوه بر فاکتورهای تعادلی، فاکتورهای دیگر مانند قدرت و یا عملکردی بودن مهارت را مورد توجه قرار می دهد، در کاهش خطر سقوط سالمندان اثرگذاری بیشتر داشته باشد.