بررسی مقایسه ای الگوی گوناگونی آفلاتوکسین زایی در آسپرژیلوس های زیرجنس سیرکومداتی در بوم زاد شمال ایران

این مطالعه با هدف مقایسه توکسین زایی آسپرژیلوس های بخش سیرکومداتی در زیستگاه شمال ایران، که از  مهم ترین زیستگاه های ایران و محل تولید بسیاری از مواد غذایی است، انجام گرفت. نمونه ها از مراکز کشت و فرآوری، در سه منطقه جغرافیایی شرق گیلان، غرب گیلان و مازندران جمع آوری شده و سپس در بسترهای ویژه و استاندارد شده ICPA)) چاپک دوکس آگار، چاپک یست اکستراکت آگار (با و بدون 20 درصد سوکروز )، مالت اکستراکت آگار و چاپک دوکس آگار (با و بدون 20 درصد سوکروز)، ایزوله و شناسایی شدند. گونه های آسپرژیلوس فلاووس، آسپرژیلوس پارازیتیکوس، آسپرژیلوس ونتی ای، آسپرژیلوس سوژه، آسپرژیلوس آلیاسئوس، آسپرژیلوس نایجر، آسپرژیلوس کربوناریوس، آسپرژیلوس فتیدوس، آسپرژیلوس اوکراسئوس، آسپرژیلوس ملئوس، آسپرژیلوس کاندیدوس به دست آمده، برای اندازه گیری توکسین زایی، به بسترهای ویژه دیگری کشت داده شدند. سپس از آن ها عصاره سلولی تهیه شد و اندازه آفلاتوکسین موجود در عصاره ها، به روش الایزا رقابتی مستقیم سنجیده شد.57 عصاره به دست آمده از ایزوله های توکسین زا که 27 مورد از هوای کشت زارها و30 مورد از هوای کارخانه ها فرآوری شده بودند، در دو نوبت توسط دو کیت الایزا با نام های تجاری Ridascreen و AgraQuant مورد سنجش قرارگرفتند. میزان افلاتوکسین اندازه گیری شده در کشتزارها و کارخانه های شرق گیلان، از بقیه مکان ها بیشتر بوده است.