روش های نوین انتقال ژن با رویکرد ایجاد امنیت زیستی در ژن درمانی

ژن درمانی، یک روش امید بخش برای درمان بیماری های لاعلاج از جمله سرطان و نقص های ژنتیکی به شمار می آید. اصلی ترین مساله محدودکننده کارآیی این روش درون موجود زنده، دشواری در انتقال مولکول های بزرگ، آسیب پذیر و دارای بار منفی دی.ان.ا به داخل هسته سلول ها است که جنبه های ایمنی زیستی استفاده از این روش را با مخاطره مواجه می کند. کلید موفقیت در ژن درمانی ابداع ابزارهای حمل کننده مطمئن و کارآمد از لحاظ ایمنی زیستی برای انتقال ماده وراثتی است. حامل های ویروسی به علت راندمان بالا در انتقال ماده وراثتی، از پرکاربردترین حامل ها در ژن درمانی بشمار می آیند، اما این ناقلین می توانند جرقه واکنش های ایمنی خطرناکی را در بدن موجود زنده بزنند. در حال حاضر پژوهشگران تلاش می کنند جایگزین های مطمئن تر و ارزان تری را ایجاد کنند. در این مقاله مسیرها و روش های حمل ژن ها همراه با مزیت ها و معایب هر کدام به قصد ژن درمانی، مرور شده و همچنین جدیدترین اصلاحات لازم برای بهبود هر کدام از روش ها ذکر می شود.