استفاده از شاخصهای CPITN در تعیین نیازهای درمانی پریودنتال بیماران در کلینیک های دندانپزشکی

در مطالعات اپیدمیولوژیک بیماری های پریودنتال و همچنین معاینه و طرح درمان بیماران مبتلا به پریودنتیت از پارامترهای مختلفی که وضعیت نسوج پریودنتال را نشان می دهند، استفاده می شود. شاخص CPITN در ابتدا به منظور تعیین نیازهای درمانی پریودنتال در سطح جوامع ابداع شد. با توجه به اینکه معاینه پریودنشیوم اغلب در مطب های دندانپزشکان مورد غفلت قرار می گیرد و نظر به سهولت استفاده از شاخص CPITN، این شاخص با پارامترهای کلینیکی که در نتیجه ابتلا به بیماری های پریودنتال بوجود آمده و نیز مبنای طرح درمان قرار می گیرند مقایسه شده تا همبستگی شاخص CPITN با پارامترهای کلینیکی تعیین شود.
در این مطالعه که از نوع توصیفی- تحلیلی بود، سطح چسبندگی لثه، عمق پاکت، خونریزی لثه بعد از پروب کردن و میزان تحلیل استخوان در 25 بیمار ثبت شد. CPITN با استفاده از پروب WHO612 CPITN و عمق پاکت با استفاده از پروب با فشار ثابت 25 گرم اندازه گیری شد. با استفاده از رادیوگرافی های پری آپیکال میزان تحلیل استخوان بیمار بررسی گردید. همبستگی بین این پارامترها و CPITN بوسیله آزمون Spearman تعیین شد.
بیشترین همبستگی بین CPITN و عمق پاکت (r=0.82، P<0.0001) مشاهده گردید. CPITN و عمق پاکت همبستگی مشابهی با میزان تحلیل استخوان و سطح چسبندگی لثه نشان دادند.
با توجه به اینکه عمق پاکت یکی ار عوامل مهم در طرح درمان بیمار می باشد و با توجه همبستگی بالای این عامل با CPITN و عمق پاکت با دیگر پارامترهای اندازه گیری شده و با در نظر گرفتن سهولت به کار گرفتن CPITN، استفاده از این شاخص برای تعیین نیازهای درمانی بیماران در کلینیک های دندانپزشکی توصیه می گردد.