کاربرد الیسیتورها برای افزایش تولید متابولیت های ثانویه در سوسپانسیون های کشت سلول و اندام گیاهی
در زیست فناوری همواره به بررسی مسیرهای جایگزین برای تولید ترکیبات طبیعی توجه می شود. سیستم های کشت سلول و اندام گیاهی برای تولید متابولیت های ثانویه ای که اهمیت تجاری در صنایع غذایی و دارویی دارند قابل جایگزینی می باشند. با این حال، تقریبا تعداد کمی از محیط های کشت این ترکیبات را سنتز می کنند و میزان این سنتز و مدت زمانی که صرف می کند قابل مقایسه با استفاده از یک گیاه کامل می باشد. روش هایی شامل تغییر محیط کشت (افزودن مواد مغذی و هورمونی) و شرایط محیطی (تغییرات دما، pH و اسمزی) و همین طور از مواد استخراجی و ترکیبی نیز در این راهبردها استفاده می شده است. امروزه از دستکاری ژنتیکی مسیرهای بیوسنتتیک با استفاده از مهندسی متابولیکی که امروزه برای بهبود تولیدات متابولیت های مورد نیاز تکنیکی قدرتمند شده است استفاده می شود. نتایج مطالعات انجام شده نشان می دهد که هم الیسیتورهای زیستی و هم غیر زیستی سنتز متابولیت های ثانویه را در محیط کشت سلول های گیاهی افزایش می دهند.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.