بهینه سازی کالوس زایی و کشت سوسپانسیون سلولی گیاه دارویی پروانش

پروانش، گیاهی دارویی، حاوی بیش از 130 نوع آلکالوئید ایندولی ترپنوئیدی، دو آلکالوئید دایمری وین بلاستین و وین کریستین، دارای خاصیت ضد توموری و در درمان بسیاری از سرطان ها بکار می روند. در این پژوهش، هدف تعیین ترکیب هورمونی برای تولید کالوس و سوسپانسیون سلولی می باشد. روش تحقیق: آزمایشکالوس زایی در قالب طرح فاکتوریل با سه عامل، ریز نمونه و سطوح هورمون هایBAP و 2, 4-D اجرا شد. بافت برگ در تعداد کمی از تیمارها، کالوس زایی بالاتری ولی قطعات ساقه در تیمارهای هورمونی مختلف، سطوح متوسطی از کالوس زایی را داشتند. در آزمایش سوسپانسیون سلولی از طرح آماری کاملا تصادفی با شش تیمار هورمونی مختلف (KN، BAP و 2, 4-D) در سه تکرار استفاده شد نتایج و بحث:تجزیه واریانس صفت تعداد سلول، برای تیمارهای سوسپانسیونی نشان داد که بین تیمارهای مختلف در سطح احتمال 1 درصد اختلاف معنی دار وجود دارد و تیمار دوم بیشترین تعداد سلول را در بازه های زمانی مساوی در مقایسه با دیگر ترکیبات هورمونی تولید کرده است. تجزیه واریانس وزن خشک سلول ها نشان داد که بین تنظیم کننده های مختلف در سطح احتمال 1 درصد اختلاف معنی داری وجود دارد، به طوری که تیمار سوم بالاترین تولید بیوماس را داراست. توصیه کاربردی/ صنعتی: در این پژوهش با توجه به نتایج به دست آمده می توان در تولید انبوه این گیاه دارویی در شرایط درون شیشه ای از میزان mg/l5/2 هورمون توفوردی و mg/l 2 بنزیل آمینوپورین در محیط تولید کالوس در بافت برگ و ساقه این گیاه مناسب است،