تاثیر عصاره ی متانولی درمنه کوهی (Artemisia aucheri Boiss. ‎‏) بر بهبود زخم های پوستی ایجاد شده با انگل لیشمانیا ماژور در Balb/c

تحقیقات متعددی بر روی خواص‎ ‎ضد‎ ‎میکروبی گیاه درمنه ‏‎ Artemisia aucheri ‎‏ انجام شده است. با‎ ‎توجه‎ ‎به‎ ‎شیوع‎ ‎لیشمانیوز‎ ‎جلدی‎ ‎در‎ ‎مناطق‎ ‎مختلف‎ ‎جهان‎ ‎و‎ ‎ایران‎ ‎و‎ ‎نظر‎ ‎به‎ ‎این که‎ ‎ترکیبات‎ ‎پنج ظرفیتی‎ ‎آنتی موان‎ ‎که‎ ‎برای‎ ‎درمان این‎ ‎بیماری‎ ‎به‎ ‎کار‎ ‎می‎ ‎رود‎ ‎دارای‎ ‎عوارض‎ ‎جانبی‎ ‎متعددی‎ ‎می‎ ‎باشد،‎ ‎استفاده‎ ‎از‎ ‎گیاهان‎ ‎دارو‎یی‎ ‎مورد‎ ‎تاکید‎ ‎قرار‎ ‎گرفته‎ ‎است. این‎ ‎تحقیق‎ ‎به‎ ‎منظور بررسی‎ ‎تاثیر عصاره متانولی گیاه‎ ‎دارویی‎ ‎درمنه کوهی‎بر‎ ‎روی‎ ‎زخم‎ ‎های‎ ‎حاصل‎ ‎از‎ ‎لیشمانیا‎ ‎ماژور‎ ‎در‎ ‎موش‎ ‎آزمایشگاهی‎ ‎نژاد ‏‎ Balb/c‎انجام‎ ‎گرفت‎.‎ در این بررسی موش ها به 5 دسته (در هر دسته 5 سر) شامل گروه شاهد سالم، گروه شاهد آلوده، گروه دریافت کننده ‏گلوکانتیم، گروه دریافت کننده عصاره گیاهی و گروه دریافت کننده سرم فیزیولوژی تقسیم شدند. به تمامی گروه ها ‏به جز گروه شاهد سالم، به میزان ‏‎2×106‎‏ از پروماستیگوت های انگل گونه لیشمانیا ماژور ‏MRHO/IR/75/ER‏ به ‏صورت زیر جلدی در قسمت قاعده دم تزریق گردید. پس از ایجاد زخم، ابعاد زخم هر هفته در طی دوره درمان اندازه ‏گیری شد. در پایان دوره، تمامی موش ها با در نظر گرفتن ملاحظات اخلاقی از بین رفتند و اندام های داخلی آن ها از ‏جمله کبد، طحال و غدد لنفاوی جدا گردید و گسترش های تهیه شده از آن ها از نظر میزان تاثیر عصاره گیاهی بر ‏میزان انگل مورد بررسی قرار گرفت. ‏ عصاره گیاهی مورد نظر می تواند بر روی اندازه زخم، شدت عفونت در ضایعه و هم چنین احشایی شدن انگل ‏تاثیر مطلوب بگذارد. این مطالعه برای اولین بار احشایی شدن انگل لیشمانیا ماژور را در موش ‏‎ Balb/c ‎گزارش می ‏کند. در طی این مطالعه عوارض جانبی در گروه تحت درمان با عصاره گیاهی مشاهده نشد. گسترش های به دست آمده از ‏اندام های طحال، کبد و غدد لنفاوی نشان دهنده کاهش بار انگل در این اندام ها می باشد.‏ ‎عصاره متانولی گیاه درمنه کوهی در مقایسه با گلوکانتیم به عنوان داروی انتخابی درمان لیشمانیا، در مدل لیشمانیوز موشی بسیار موثرتر بود. ‏بنابراین این ترکیب می تواند به عنوان یک جانشین مناسب گلوکانتیم در درمان لیشمانیوز در انسان و حیوان ‏معرفی گردد. تاثیر ترکیب گیاهی مورد نظر جهت درمان زخم سالک بیشتر از داروی گلوکانتیم بود. لذا این تحقیق به عنوان یک گام در معرفی خواص این گیاه آن را به عنوان یک ترکیب مناسب جایگزین داروی گلوکانتیم در درمان لیشمانیوز پوستی مطرح می نماید