نقش علما در اصلاح دینی بین قرن 7تا 9هجری با تاکید بر ابن تیمیه و فضل الله استرآبادی «ضمن قیاس با نهضت اصلاح دینی در غرب»

وقوع رویدادهای ویژه ای در فاصله بین قرن 7تا 9هجری توسط برخی علما، گواه تکوین نوعی تفکر دگراندیشانه و دگرخواهانه است که در مواردی قابل انطباق با حوادث تاریخ اروپا در دوره نهضت اصلاح دینی می باشد. تحقیق پیشرو به این پرسش می پردازد که وجوه تمایز و تشابه این پدیده فرهنگی-اجتماعی (خاصه در دوره ایلخانی و تیموری)با نمونه غربی آن چیست و علل ناکامی کدام است؟ یافته های تحقیق حاکی از آن است که تعصب، بی قانونی، استیلای تفکر نقلی و کوتاه مدت بودن جامعه در ایران، ارتباط معنایی با عقیم ماندن اصلاح دینی در آن سرزمین داشته است وبا وجود تلاش های برخی از علمای تاثیرگذار نظیر ابن تیمیه و فضل الله نعیمی به سرانجامی نرسیده است. روش تحقیقدر این پژوهش بر مبنای تحلیل قیاسی و انطباقی با نگاه کل نگر خواهد بود.