ارزیابی حساسیت برخی مراحل فنولوژیکی ژنوتیپ های گندم در پاسخ به تنش خشکی

این تحقیق با هدف ارزیابی حساسیت برخی مراحل فنولوژیکی ژنوتیپ های گندم به تنش خشکی در دو سال زراعی 94-1393 و 93-1392 به صورت کرت های یک بار خردشده در قالب طرح بلوک های تصادفی با سه تکرار انجام شد. عامل اصلی تیمارهای تنش خشکی و عامل فرعی چهار ژنوتیپ گندم بودند. عملکرد دانه در تیمار شاهد 4919 و در تیمارهای عدم آبیاری در مراحل پنجه زنی، رشد طولی ساقه، ظهور سنبله و رشد دانه به ترتیب 4109، 4442، 3988 و 4455 کیلوگرم در هکتار بود. بیشترین مقدار شاخص حساسیت برای عملکرد بیولوژیکی، عملکرد دانه، شاخص برداشت، تعداد دانه در سنبله و تعداد دانه در واحد سطح به ترتیب با 47/1، 39/1، 33/1، 80/4 و 75/1 به مرحله ظهور سنبله تعلق داشت. حساسیت بیشتر عملکرد دانه به تنش خشکی در مرحله ظهور سنبله را می توان به اثر تنش خشکی بر تکوین گلچه ها و اختلال در گرده افشانی منتسب نمود.