تعیین شرایط بهینه برای ریزازدیادی گیاه زالزالک(Cratagus aronia) در شرایط کشت درون شیشه ای

زالزالک از تیره گل سرخ (Rosaceae) و ازجمله گیاهانی است که دارای مصارف دارویی و زینتی بوده و ارزش صادراتی دارد. این جنس به دلیل انجام دورگه شده های فراوان، دور گیری درهم، سیستم تولیدمثلی آپومیکسی و پلی پلوییدی به لحاظ تکثیر یکی از مشکل ترین جنس ها برای گیاه شناسان است. استفاده از فناوری های نوین بخصوص تکنیک کشت بافت در تولیدات گیاهی قادر خواهد بود به عنوان روش جایگزین، روند تولید انبوه و کنترل شده این گیاه را ارتقا بخشد. از این رو در این تحقیق مراحل مربوط به بهینه سازی ریز ازدیادی گونه Crataegus aronia شامل شاخه زایی و ریشه زایی در شرایط کشت درون شیشه ای مورد ارزیابی قرارگرفته است. نمونه برداری در فصل بهار انجام و سپس سترون سازی شدند. محیط کشت پایه (MS) جهت استقرار اولیه مورداستفاده قرار گرفت. آزمایش شاخه زایی در محیط کشت MS و غلظت های مختلفی از تنظیم کننده های رشد ایندول بوتیریک اسید، ایندول استیک اسید، بنزیل آمینو پورین و تیدیازورون و آزمایش ریشه زایی در محیط های 2/1 MS، MS با غلظت های مختلف ایندول بوتیریک اسید و نفتالین استیک اسید صورت گرفت. نتایج مقایسه میانگین ها نشان داد که بهترین میزان شاخه زایی درتیمار 3 میلی گرم در لیتر بنزیل آمینو پورین و 1 میلی گرم در لیتر ایندول بوتیریک اسید و بیشترین میزان ریشه زایی در محیط کشت 2/1 MS در تیمار 3 میلی گرم در لیتر ایندول بوتیریک اسید حاصل شد.