مثبت نگری: تلاشی برای تدوین الگویی ایرانی- اسلامی

هدف از پژوهش حاضر مرور انتقادی نظریات و رویکردهای مرتبط با مثبت نگری و ارائه مدلی نظری برای آن بر اساس آموزه های دین اسلام منطبق با اصول ارزشی و فرهنگی حاکم بر جامعه بود. برای این منظور، مبانی فلسفی و تاریخی مثبت نگری در مکاتب فکری مختلف از جمله لایپزیک، صدرا، کانت، فروید و جیمز به صورت انتقادی بررسی شد. علاوه بر این، مبانی نظری مرتبط با سازه های مثبت گرا از جمله خوش بینی در دو دیدگاه سیلیگمن و شییر و کارور، امید و افکار خودآیند در زیرمجموعه نظریه هایی همچون سبک اسناد و مدل انتظار ارزش مورد واکاوی قرار گرفت. در نهایت بر اساس نظریه دلبستگی بالبی، مدل نظری مثبت نگری تشریح و کارکردهای آن در شیوه تفکر افراد پیرامون وقایع گذشته، حال و انتظارات از وقایع آتی تبیین شد. از آنجا که نظریه دلبستگی جزو نظریه های ارتباطی است، مثبت نگری هم در این پارادایم شامل ارتباط فرد با وجود متعالی (خدا)، دیگران، طبیعت و خود مورد بحث قرار گرفته است.