کیفیت زندگی کارکنان شاغل در اورژانس های بیمارستانی استان اصفهان در سال 1395

کارکنان شاغل در بخش اورژانس بیمارستان، به عنوان بزرگ ترین و کامل ترین نهاد ارایه دهنده خدمات بهداشتی و درمانی اولیه، همواره با مخاطرات و استرس های از پیش تعیین نشده ای مواجه هستند که این مشکلات گاهی می تواند مخل آرامش و بر هم زننده کیفیت مطلوب زندگی آنان باشد. مطالعه حاضر با هدف شناسایی عوامل موثر بر کیفیت زندگی کارکنان شاغل در اورژانس بیمارستانی (پزشک، پرستار و متخصص طب اورژانس) استان اصفهان در سال 1395 انجام شد. این مطالعه از نوع توصیفی- تحلیلی بود که به روش سرشماری و با استفاده از پرسش نامه استاندارد 26 سوالی WHOQOL-BREF (World Health Organization Quality of Life-BREF)، به بررسی و شناسایی عوامل موثر بر کیفیت زندگی 584 فرد شاغل در بخش اورژانس پرداخت. داده ها با استفاده از آزمون های One way ANOVA ، Kruskal-Wallis و Multiple regression مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. میانگین کیفیت زندگی در گروه پرستاران 25/16 ± 31/81، در گروه پزشکان 05/15 ± 91/85 و در گروه متخصصان طب اورژانس 76/15 ± 17/90 بود که اختلاف معنی داری بین سه گروه مشاهده شد (030/0 = P). عواملی همچون سن کمتر از 30 سال (010/0 = P)، محل کار (002/0 = P) و اقلیم جغرافیایی گرم (040/0= P)، تاثیر معنی داری بر میانگین کیفیت زندگی کل در بین کارکنان بخش اورژانس داشت. با توجه به کاهش سطح کیفیت زندگی پرستاران بخش اورژانس بیمارستان های اصفهان، لازم است مسوولان با شناخت عوامل تهدیدکننده و کاهش دهنده سطح کیفیت زندگی، درصدد رفع کاستی های موجود برآیند تا بدین گونه گام موثری در جهت بهبود شرایط و ارایه بهینه خدمات از سوی کارکنان بخش اورژانس و به خصوص پرستاران برداشته شود.