بررسی تجویز فلوکونازول وریدی در پیشگیری از عفونت در نوزادان با وزن کمتر از g 1200 بستری در بخش مراقبت های ویژه نوزادان

با افزایش تعداد نوزادان نارس در کشور، نگرانی هایی در مورد عوارض مختص این گروه از نوزادان به وجود آمده است. از این رو این پژوهش در جهت ارزیابی اثربخشی فلوکونازول وریدی بر میزان ابتلا به عفونت قارچی و دیگر عوارض مرتبط در نوزادان نارس زیر g 1200 بستری در بخش مراقبت های ویژه نوزادان انجام شد. مطالعه به روش کارآزمایی میدانی انجام شد. مداخله شامل تزریق وریدی فلوکونازول در نوزادان با وزن تولد کمتر از g 1200 بستری در بیمارستان ایزدی قم بود. مداخله از تاریخ شهریور 1395 در تمام جمعیت مورد مطالعه انجام شده است. گروه کنترل به صورت گذشته نگر و از نوزادان بستری در بیمارستان ایزدی قم که پیش از شروع مداخله بستری بودند گرفته شد. پیامدهای مورد نظر (مانند نیاز به تزریق آمفوتریسین، مرگ، سپسیس و مدت زمان بستری) بین دو گروه با کنترل متغیرهای زمینه ای مقایسه شد. پس از انجام مداخله از بین پیامدهای مورد بررسی، ابتلا به عفونت قارچی (از 65 به 48/3%) و نیاز به تزریق آمفوتریسین (از 27/1 به 5%) به طور معناداری کاهش پیدا کرد. میزان مرگ نیز پس از انجام مداخله از 40 به 28/3% کاهش پیدا کرد اما این کاهش از نظر آماری معنادار نبود. مطالعه حاضر نشان داد تجویز فلوکونازول وریدی می تواند باعث کاهش عفونت در نوزادان با وزن کمتر از g 1200 بستری در بخش مراقبت های ویژه شود، ولی این مطالعه نتوانست تاثیر فلوکونازول بر کاهش مرگ، پنوموتوراکس، آپنه و نیاز به حمایت تنفسی را نشان دهد.