بررسی مولفه های هوش هیجانی و شادی در سروده های«فرخی سیستانی» و «منوچهری دامغانی»

شادی از دید روانشناسی دارای ابعاد عاطفی، شناختی و اجتماعی است که ایجاد و بروز آن در کنار عوامل برون فردی مانند کامیابی های اجتماعی، درگرو عوامل درون فردی ازجمله هوش هیجانی است. با توجه به ارتباط بین شادی و هوش هیجانی، مبنی بر این که شادی عوامل عاطفی، شناختی و اجتماعی را دربرمی گیرد و هوش هیجانی شامل خودآگاهی، خودمدیریتی، آگاهی اجتماعی و مهارت های اجتماعی است، این پژوهش  پاسخ گویی به این سوال را مورد بررسی قرار داده است: دلیل فرحناکی بیشتر سروده های فرخی و منوچهری و برتری ایشان از این دید بر شاعران دیگر با وجود یکسان بودن درون مایه و محتواهای شعری چیست؟ بنابراین با توجه به پویایی و نشاط بیش ازحد اشعار فرخی و منوچهری بر اساس نظریه گلمن در زمینه هوش هیجانی و نظریه آرگایل در حوزه شادی می توان بیان کرد که حرکت و جنب و جوش و  تحرک و فرحناکی  ناشی از هوش هیجانی و شادی این دو شاعر است که در قالب اشعار به میزان زیادی به مخاطبان منتقل می شود.