ارزیابی مقاومت اشرشیا کلی جدا شده از عفونت ادراری به آنتی بیوتیک های آمینوگلیکوزیدی در ایران (1391-1380): یک مرور سیستماتیک

مقاومت به آمینوگلیکوزیدها به دلیل استفاده وسیع از این گروه آنتی بیوتیکی به یک مشکل بزرگ در درمان عفونت ادراری تبدیل شده است. نظر به میزان افزایش مقاومت اشرشیا کلی به آمینوگلیکوزیدها این مطالعه به بررسی سیستماتیک مقاومت به آمینوگلیکوزیدها در اشرشیاکلی جدا شده از عفونت ادراری در طول 12 سال اخیر در ایران پرداخت. در این مرور سیستماتیک داده های مقاومت به آمینوگلیکوزیدها در جدایه های عفونت ادراری اشرشیا کلی در ایران از 1380 تا 1391 با بررسی 43 مطالعه (14129 مورد) از جمله مقالات انگلیسی و فارسی، سایت های معتبر داخلی و خارجی (بانک نشریات کشور,PubMed , Science Direct)، پایان نامه ها، خلاصه کتابچه کنفرانس های میکروب شناسی انجام شد. مقاومت به آمیکاسین، جنتامایسین و توبرامایسین به ترتیب در37 ،24 و 5 مطالعه بررسی شد. در مجموع 24 مطالعه بر روی بیماران سرپایی، 11 مطالعه بستری و 8 مطالعه روی هر دو سرپایی و بستری موجود بود. در 39 مطالعه از دیسک دیفیوژن، 2 مطالعه E test و 2 مطالعه MIC) (Minimum inhibitory concentration استفاده کرده بودند. طبق آنالیز آماری، میزان مقاومت به آمیکاسین، جنتامایسین و توبرامایسین به ترتیب 20/84 ،12/30 و 43/66 درصد برآورد شد. با توجه به روش های مختلف سنجش مقاومت و شاخص های آماری، یک ناهمگنی و نوسان در میزان مقاومت به آمینوگلیکوزیدها از جمله روند صعودی مقاومت به جنتامایسین و توبرامایسین در ایران مشاهده می شود. استفاده مناسب از این گروه آنتی بیوتیکی همراه با سنجش مقاومت ایزوله ها در کنار نظارت بر اپیدمیولوژی مقاومت های منطقه ای ضرورت دارد.