پیش بینی روند تغییرات کاربری اراضی شهرستان بهبهان سال های 1392 تا 1406 با استفاده از مدل LCM

آشکارسازی تغییرات و همچنین پیش بینی تغییرات پوشش اراضی در دادن دیدی کلی برای مدیریت بهتر منابع طبیعی، حفاظت اراضی کشاورزی اطراف مناطق شهری و اتخاذ تدابیر سیاست های دراز مدت بسیار موثر است. یکی از روش های مورد استفاده برنامه ریزان جهت کنترل روند تغییرات پوشش سرزمین و کاربری اراضی، مدل سازی می باشد. در این مطالعه نقشه های کاربری اراضی سال های 1378 و 1392 شهرستان بهبهان با استفاده از روش طبقه بندی حداکثر احتمال تهیه شد. همچنین با استفاده از زنجیره مارکوف و رگرسیون لجستیک نقشه کاربری اراضی سال 1406 به دست آمد. پس از تهیه نقشه مدل سازی شده آشکارسازی تغییرات با نقشه کاربری اراضی سال 1392 و 1406 با مدل LCM صورت گرفت. ارزیابی صحت، نقشه های کاربری اراضی سال 1378 و 1390 با ضریب کاپا و ارزیابی صحت روش رگرسیون لجستیک نیز با (ROC)Relative Operating Characteristic  محاسبه شد. یافته های حاصل از مدل سازی با رگرسیون لجستیک در تحقیق حاضر نشان داد که آماره ROC در تمام زیرمدل ها بیش از 94/0 است که این نتایج حاکی از ارائه بسیار خوب مدل رگرسیون لجستیک در زمینه تجزیه و تحلیل تغییرات مدل سازی تغییرات کاربری اراضی بود. نتایج نشان داد بیشترین کاهش تغییرات عمدتا شامل تخریب مراتع و تبدیل آن به سایر کاربری ها می باشد. همچنین بیشترین افزایش مساحت در کاربری کشاورزی دیده شد. روند تخریب مراتع می تواند زنگ خطری برای مدیران و برنامه ریزان شهری و منابع طبیعی باشد. برای جلوگیری از روند تخریب و سیر قهقرایی مراتع، احتیاج به ارائه ی راهکارهای مدیریتی مناسب و کارآمد در زمینه های چرای دام و برنامه های احیاء و اصلاح مراتع است.