بررسی رمان دورا برودر براساس نظریه ژنت

دورا برودر اثر شاخص پاتریک مودیانو، نویسنده فرانسوی عصر حاضر است. در این اثر مودیانو با به تصویرکشیدن وضعیت تبعیدشدگان در طول جنگ و جستجوی دختر جوانی به نام دورا، زندگی او را به دقیق ترین شکل ممکن روایت می کند. وی با تداعی خاطرات گذشته خویش در شرایط بحرانی جنگ و دوران اشغال فرانسه و با پیوند زدن زمان حال به گذشته، رمانی منحصربه فرد می آفریند. آنچه مایه تمایز این رمان با دیگر آثار هم عصرش می شود، نحوه روایت آن است. نوشتار حاضر با استفاده از روش توصیفی-تحلیلی، رمان دورا برودر را از دیدگاه منتقد ساختارگرای فرانسوی، ژرار ژنت تحلیل می کند و به نحوه عملکرد روایت و ویژگی های زمانی آن می پردازد تا نقش عنصر زمان در شکل گیری روایت داستان و ارتباط بین گذشته و حال را در فرآیند رویدادها تبیین نماید. به همین منظور بعد از معرفی اثر با شرح و تکیه بر نظریه های روایت شناسی ژنت؛ زمان، نظم و ترتیب، تداوم، بسامد، رمان تحلیل می شود. به موازات بررسی این مقوله نگاهی اجمالی به مضمون، سبک و سیاق نوشتار نویسنده نیز خواهیم داشت. هدف اصلی این مقاله، بررسی کارکرد عنصر زمان در روایت اثر است. مهم ترین یافته این پژوهش، حاکی از آن است که عنصر زمان نقش بسزایی در روایت ایفا می کند و نویسنده با تکیه بر بازی های زمانی و مرور خاطرات گذشته خویش به شیوه ای هنرمندانه زمان حال را به گذشته پیوند می زند.