مقایسه تاثیر روش هوادهی سطحی و عمقی در تصفیه خانه فاضلاب شهری بر تراکم و نوع باکتری ها و قارچ های هوابرد

انتشار بیوآئروسل ها در طول فرآیندهای تصفیه فاضلاب به هوا یک مشکل عمده بهداشتی می باشد. در این مطالعه  اثر نوع سیستم هوادهی سطحی و عمقی بر تراکم و نوع باکتری ها و قارچ های هوابرد در دو تصفیه خانه فاضلاب مورد بررسی قرار گرفته است. این مطالعه توصیفی-مقطعی درتصفیه خانه های فاضلاب شهری در شهر تهران که به ترتیب دارای سیستم هوادهی سطحی و عمقی می باشند انجام شد. نمونه برداری برای تعیین تراکم و تشخیص بیوآئروسل ها با تناوب شش روز یک بار و در دو فصل تابستان و پاییز در سال 1396 انجام شد. علاوه برهوای اطراف واحد های هوادهی، هم چنین از واحدهای دانه گیر، ته نشینی ثانویه و دو نقطه کنترل نمونه ها برداشت شدند. تراکم باکتری ها و قارچ ها از طریق کشت و تشخیص گونه و جنس از طریق آزمون های استاندارد انجام گرفت. نتایج نشان داد در تصفیه خانه با هوادهی سطحی بیش ترین انتشار بیو آئروسل ها در هر دو فصل از واحد های هوادهی صورت می گیرد. در این تصفیه خانه میانگین تراکم باکتری ها از این واحد به ترتیب در فصل تابستان و پائیز 6845 و 15784 CFU/m2/h و بیش ترین انتشار قارچ ها در فصل تابستان و پاییز به ترتیب  535CFU/m2/h  و899 CFU/m2/h اندازه گیری شد. انواعی از باکتری های گرم منفی، گرم مثبت و قارچ ها در هر دو تصفیه خانه شناسائی شدند. بر اساس نتایج این مطالعه، خطرات ناشی از میزان انتشار بیوآئروسل ها در تصفیه خانه با سیستم هوادهی سطحی یا مکانیکی در مقایسه با هوادهی عمقی بیش تر است.