بررسی عملکرد، کیفیت و کمیت گوشت، تخم تولیدی و باروری در برخی سویه های بلدرچین ژاپنی

هدف از این تحقیق، مقایسه عملکرد، فراسنجه های کیفیت و کمیت گوشت، تخم تولیدی و باروری در هفت سویه بلدرچین (خالدار ایتالیایی، وحشی، تکسدو، اسکارلت، سفید انگلیسی، ای ام تگزاس و وایت باتون) بود. بدین منظور از هر سویه تعدادی (125 وحشی، 159 خالدار ایتالیایی، 58 اسکارلت، 56 تکسدو، 81 سفید انگلیسی، 92 ای. ام. تگزاس و 57 وایت باتون) جوجه یک روزه تولید و از روز اول تا آخر آزمایش در شرایط یکسان پرورش داده شدند. از سن 21 تا 35 روزگی وزن کشی و اندازه گیری مصرف خوراک برای محاسبه ضریب تبدیل سویه ها انجام شد. در سن 42 روزگی، به صورت تصادفی از هر سویه 10 پرنده کشتار و بعد از اندازه گیری اجزای لاشه، نمونه گوشت سینه و ران جهت بررسی کیفیت و اندازه گیری ترکیبات شیمیایی گوشت گرفته شد. با شروع تخم گذاری سویه ها، تولید تخم روزانه ثبت شده و از تخم های جمع آوری شده جهت اندازه گیری فراسنجه های کیفی و کمی تخم، باروری و جوجه درآوری استفاده شد. نتایج نشان داد که سویه اثر معنی داری بر مصرف خوراک، افزایش وزن، ضریب تبدیل 35-28 روزگی، خطر حذف در هفته ششم، اکسیداسیون روز 30 گوشت، افت خونابه روزهای 1 و 7، ترکیبات شیمیایی گوشت (به استثنای خاکستر)، فراسنجه های کیمیت و کیفیت تولید تخم (به استثنای ارتفاع سفیده و واحد هاو) داشت (05/0 >P). با توجه به نتایج عملکرد، فراسنجه های اجزای لاشه و کیفیت گوشت، سویه وحشی و تکسدو به ترتیب بهترین عملکرد و کیفیت گوشت را داشتند. بالاترین و پایین ترین درصد تولید تخم و باروری به ترتیب در سویه های سفید انگلیسی (47/75 و 84/84 درصد) و وایت باتون (26/64 و 66/74 درصد) مشاهده شد. از لحاظ بسیاری از فراسنجه های کیفیت تخم، سویه ای ام تگزاس مناسب تر از سایر سویه ها بود. با توجه به نتایج پیشنهاد می شود در پرورش بلدرچین به منظور اهداف مختلف، بهتر است سویه مناسب انتخاب شود.