تعیین میزان توفیق طلبی و وجدان کاری کارکنان و پیش بینی آن از طریق پایبندی به رفتارهای اخلاقی

هدف پژوهش حاضر، تعیین میزان توفیق طلبی و وجدان کاری کارکنان و پیش بینی آن از طریق پایبندی به رفتارهای اخلاقی کارکنان اداره ی آموزش و پرورش شهر زاهدان ناحیه ی یک و دو می باشد. پژوهش حاضر از نظر هدف «کاربردی» و از نظر جمع آوری اطلاعات، همبستگی می باشد. جامعه ی آماری شامل کلیه ی کارکنان اداره ی آموزش و پرورش زاهدان ناحیه ی یک و دو به تعداد 223 نفر می باشد. روش نمونه گیری، طبقه ای بوده و حجم نمونه با استفاده از جدول مورگان برآورد شده است. به این ترتیب با توجه به جامعه ی 223 نفری پژوهش، حجم نمونه 138 نفر به نسبت نواحی تعیین شد. پژوهش حاضر دارای سه متغیر اصلی می باشد که رفتارهای اخلاقی با پرسشنامه ای از لوزیر (1993)، توفیق طلبی با پرسشنامه ی سپاهی (2012) و وجدان کاری با پرسشنامه ی کاستا و مک کرای (1992) مورد سنجش قرار گرفتند. روایی پرسشنامه ها به صورت صوری مورد تایید اساتید قرار گرفت و پایایی پرسشنامه ها با استفاده از آلفای کرونباخ محاسبه شد که پرسشنامه های رفتارهای اخلاقی، توفیق طلبی، و وجدان کاری به ترتیب دارای پایایی مقبول 93/.، 87/.، و7/. می باشند. در این پژوهش از دو روش توصیفی و استنباطی (آزمون های آماری  t تک گروهی، t مستقل، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی) برای تجزیه و تحلیل داده های به دست آمده از پرسشنامه استفاده شده است. یافته های پژوهش نشان داد که کارمندان اداره ی آموزش و پرورش زاهدان در دو ناحیه به میزان بالایی به رفتارهای اخلاقی پایبند هستند؛ توفیق طلبی کم تر از متوسط و وجدان کاری بالایی دارند. بین پایبندی به رفتارهای اخلاقی با توفیق طلبی و پایبندی به رفتارهای اخلاقی با وجدان کاری رابطه ی معناداری مشاهده نشد. اما بین توفیق طلبی با وجدان کاری رابطه ی معنی دار و مثبتی دیده شد. پایبندی به رفتارهای اخلاقی به میزان 3 درصد توانست توفیق طلبی را پیش بینی کند؛ که این میزان پیش بینی کم می باشد.